แสงไฟที่คอยนำทางให้สองเรานับวันยิ่งดูมืดมน
หนทางที่เราเผชิญช่างทุกข์ทน
ไม่เคยจะเป็นดั่งฝัน
ทุกวันที่เรายังคงอยู่ด้วยกัน
ผิดหวังในตัวฉันไหม
นับวันยิ่งทำให้เธอต้องเสียใจ
ได้โปรดเถอะไปจากฉัน
แม้ทางข้างหน้าจากนี้จะดีหรือร้าย
แต่อยู่กับฉันต่อไปสุดท้ายคงไปไม่ถึงไหน
คนอย่างฉันก็ได้เท่านี้ก็มีชีวิตที่มันห่วยแตก
เลื่อนลอย เหลวแหลก มันคงจะเกินนเยียวยา
เธอจะหนีฉันไปที่ไหนก็สุดแต่ใจเธอจะไขว่คว้า
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามา แต่ไม่อยากให้เสียน้ำตากับคนอย่างฉัน
ต้องยอมเข้าใจว่าในชีวิตจริงรักกันมันยังไม่พอ
แม้ใจฉันทรมานแต่ขอวอนได้โปรดเถอะไปจากฉัน
แม้ทางข้างหน้าจากนี้จะดีร้าย
แต่อยู่กับฉันต่อไปสุดท้ายคงไปไม่ถึงไหน
คนอย่างฉันก็ได้เท่านี้ก็มีชีวิตที่มันห่วยแตก
เลื่อนลอย เหลวแหลก มันคงจะเกินเยียวยา
เธอจะหนีฉันไปที่ไหนก็สุดแต่ใจเธอจะไขว่คว้า
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามา แต่ไม่อยากให้เสียน้ำตากับคนอย่างฉัน
คนอย่างฉันก็ได้เท่านี้ก็มีชีวิตที่มันห่วยแตก
เลื่อนลอย เหลวแหลก มันคงจะเดินเยียวยา
เธอจะหนีฉันไปที่ไหนก็สุดแต่ใจเธอจะไขว่คว้า
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามา แต่ไม่อยากให้เสียน้ำตากับคนอย่างฉัน
คนอย่างฉันก็ได้เท่านี้ก็มีชีวิตที่มันห่วยแตก
เลื่อนลอย เหลวแหลก มันคงจะเกินเยียวยา
ความปวดร้าวคือในวันนี้ต้องจากกันไปแต่ใจยังรัก
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามา แต่ไม่อยากให้เสียน้ำตาให้กับคนอย่างฉัน
อย่าหันกลับมามองไปข้างหน้าไม่อยากให้เห็นน้ำตาของฉัน