เอนหลังล้มตัวลงนอน
เก็บตัวปิดตายปล่อยใจเราเองให้ได้คิด
หลีกหนีความสับสนวุ่นวาย
อยู่ลำพังทบทวนเรื่องราวข้างในให้ได้รู้
กับชีวิตที่ได้ผ่านพ้นไป
ปล่อยให้คนรอบกายทำลายตัวเราให้เป็นศูนย์
ได้แค่คิดแต่แคร์ผู้คนมากมาย
แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นการตอกย้ำ สร้างความบอบช้ำซ้ำๆในใจเรา
ให้จบกันสักทีเรื่องที่ที่มันเหนื่อยใจ
ให้จบกันแค่นี้เห็นทีต้องลาไกล
จะไม่ขอยอกย้อนหวนคืนและมองกลับไป
มองกลับไป
เบื่อแล้วกับชีวิตที่ไม่มีอะไร
เบื่อแล้วกับความทุกข์ตรมที่เราต้องตัดใจ
เลิกแล้วเพราะเรายังต้องเดินต่อไป
เดินต่อไป
เอนหลังล้มตัวลงนอน
หลับตานึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิต
หลีกหนีความสับสนวุ่นวาย
อยู่ลำพังทบทวนเรื่องราวข้างในให้ได้รู้
กับชีวิตที่ได้ผ่านพ้นไป
ปล่อยให้คนรอบกายทำลายตัวเราให้เป็นศูนย์
ได้แค่คิดแต่แคร์ผู้คนมากมาย
แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นการตอกย้ำ สร้างความบอบช้ำซ้ำๆในใจเรา
ให้จบกันสักทีเรื่องที่ที่มันเหนื่อยใจ
ให้จบกันแค่นี้เห็นทีต้องลาไกล
จะไม่ขอยอกย้อนหวนคืนและมองกลับไป
มองกลับไป
เบื่อแล้วกับชีวิตที่ไม่มีอะไร
เบื่อแล้วกับความทุกข์ตรมที่เราต้องตัดใจ
เลิกแล้วเพราะเรายังต้องเดินต่อไป
เดินต่อไป
