ถนนแปลกแยกเนื้อเพลง | เนื้อเพลง ถนนแปลกแยก T 047

บนถนนที่ทอดทางว่างเปล่า
ดุ่มเดินเดียวดายเหน็บหนาวว้าเหว่
ทุกข์หนักทับถมหนักจนน้ำตาล้นปรี่
มองหาเพื่อนคืนนี้ไม่มี สักคน

มองเห็นถนนสายทางที่เปลี่ยนแปลง
ต่างคนแสดงไปตามเวลา
ต่างหวังได้ชิดดั่งที่คิดไขว้คว้า
จากที่ใจศรัทธายิ่งห่างทางจริง

อยากพักเมื่อท้อ นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง
ฝั่งฝันฉันยังเลือนลางห่างเกิน
เพียงตัวตนเกิดสับสนเหมือนคนอ่อนแอมากไป
จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวายมากมายเพียงนี้

แลบนถนนผู้คนถึงขันแข่ง
ต่างคนแสดงให้ระแวงต่อกัน
ต่างหวังพิชิต ดังดีเด่นมันต้องเป็นของฉัน
ไม่เหลือการแบ่งปัน จนเป็นสันดานของคน

อยากพักเมื่อท้อ นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง
ฝั่งฝันฉันยังเลือนลางห่างเกิน
เพียงตัวตนเกิดสับสนเหมือนคนอ่อนแอมากไป
จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวายมากมายเพียงนี้

อยากพักเมื่อท้อ นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง
ฝั่งฝันฉันยังเลือนลางห่างเกิน
เพียงตัวตนเกิดสับสนเหมือนคนอ่อนแอมากไป
จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวายมากมายเพียงนี้

อยู่บนถนนสายทางชีวิตหม่น
เบื่อหน่ายผู้คนตัวตนคนเช่นไร
ซ่อนเร้นปิดบังจนบางครั้งอยู่อย่างอ่อนไหว
ปล่อยตัณหาพาใจพาไปถึงไหนกัน