aye...เจ้านั้นงามเหลือเกินตั้งแต่เจ้าไปอยู่อยุธยา
ก็ได้แต่เฝ้าคอยมองว่ามื้อได่อ้ายจะเจอ
เจ้าหายไปจากกันของกาลพฤษพา
เจ้ากลับมาเว่าไทยเจ้าเอิ่นฉันและเธอ..เอิงเอย
เลิศงามยามดี ได้พบคนงามมันเลิศงามยามดี
อ้ายเพียงแค่หวังขอได้เจออยากเห็นหน้าเจ้าซักครั้งตอนนี้จำได้แค่เบอร์
สัญญา.สัญญาจะบ่ยอมหายไปไสเพราะว่าความฮักข้างในอ้ายเขียนไว้อยู่เป็นหน้า
ถึงแม่นจะโดนรึว่านานเพียงเท่าใดอ้ายก็รอเจ้าเสมอถึงจะเป็นเพียงลมปาก
ฮ้องไปสุดฟ้าย้านแต่นางบ่ได้ยิน ออนซอนเจ้าเด้โอ้กานดาแม่ยุพิน
ฮ้องคำว่าฮักให้ดังๆเป็นวลีถ้าอ้ายเกิดเป็นราชายกให้เจ้าเป็นมัทรี
ยื่นมือเจ้ามาอ้ายจะจับมันให้ไวบ่ให้นางนั้นไปไสอ้ายแบกไว้อยู่เทิงบ่า
ขอเพียงเจ้าเซื่อในหัวใจอ้ายคนนี้จนว่าแก่เป็นตายายอ้ายขอตายอยู่ต่อหน้า
อ้ายจะถนอมบ่ให้นางนั้นไปไสยกให้เลยหมดหัวใจอ้ายสิฮักเจ้าขนาด
เหมือนบุญนำพาเฮ็ดให้อ้ายได้มาเจอแต่เจ้าถิ่มไว้แต่เบอร์จนหัวใจอ้ายสิขาด
เจ้านั้นงามเหลือเกินตั้งแต่เจ้าไปอยู่อยุธยา
ก็ได้แต่เฝ้าคอยมองว่ามื้อได่อ้ายจะเจอ
เจ้าหายไปจากกันของกาลพฤษพา
เจ้ากลับมาเว่าไทยเจ้าเอิ่นฉันและเธอ..เอิงเอย
เลิศงามยามดี ได้พบคนงามมันเลิศงามยามดี
อ้ายเพียงแค่หวังขอได้เจออยากเห็นหน้าเจ้าซักครั้งตอนนี้จำได้แค่เบอร์
[STS 73]
อยากเป็นของใจเข้าไปอยู่ในสตอรี่
อยากเป็นคนเดียวที่เจ้าบันทึกไว้เมมเมอร์รี่
You are so cute อ้ายหลงเจ้าแฮงเด้อ oh Baby
เจ้ามีแฟนละบ่โอ้ละน้อตอนนี้
ความทรงจำที่มันได้เตือนขึ้นมา
กาลเวลาถึงมันจะผ่านไปไว
แต่ว่าในหัวใจนั้นมันมีเพียงจันริกา
คงเป็นเขาคนนั้นที่มันได้ครองหัวใจ
จำใจจากตอนนั้นเจ้าจื่อได้บ่
งามแท้ละน้าโอ้แม่นวลละออ
มีแต่เพียงคำว่าฮักมอบให้เจ้าบังออน
เจ้าคือคนของใจโอ้ยอีหล้างามงอน
งามแท้ละน้าโอ้กานดาแม่จันทิ
โอ้ยงามแท้ละนี่ลิลาวะดีดั่งจันทรา
โอ้เดแม่เนื้อผุดผ่องดั่งเพชรมณี
สุดสวยโสพีทั้งวาจีและกายยา
อ้ายคงจะโชคดีที่จะได้เจ้ามาเป็นคู่ชีวิต
อยากเป็นคนที่ใกล้เคียงและอยากจะเข้าไปใกล้ชิด
ขอให้มันเป็นเรื่องจริงบ่อยากเป็นเพียงแค่ความคิด
อ้ายนิธรรมดาคงได้แต่เพียง เฝ้าคอยเฝ้ามอง...ๆ
[TEMPLE-BOY]
aye...เจ้านั้นงามเหลือเกินตั้งแต่เจ้าไปอยู่อยุธยา
ก็ได้แต่เฝ้าคอยมองว่ามื้อได่อ้ายจะเจอ
เจ้าหายไปจากกันของกาลพฤษพา
เจ้ากลับมาเว่าไทยเจ้าเอิ่นฉันและเธอ..เอิงเอย
เลิศงามยามดี ได้พบคนงามมันเลิศงามยามดี
อ้ายเพียงแค่หวังขอได้เจออยากเห็นหน้าเจ้าซักครั้งตอนนี้จำได้แค่เบอร์
ความทรงจำได้เจอวันนั้นมันยังจำติดในสมอง
ถึงว่าเฮาจะไกลกันมากแต่ความฮู้สึกยังเหมือนวันนั้น
เพลงตัวเองที่ค่อยได้เขียนมันซ่อนเจ้าไว้ในตลอด
ขอให้เจ้าเป็นคนสุดท้ายและเป็นคนเดียวที่ข่อยจะกอด
[STS 73]
เจ้านั้นงามเหลือเกินตั้งแต่เจ้าไปอยู่อยุธยา
ก็ได้แต่เฝ้าคอยมองว่ามื้อได่อ้ายจะเจอ
เจ้าหายไปจากกันของเดือนพฤษพา
เจ้ากลับมาเว่าไทยเจ้าเอิ่นฉันและเธอ..เอิงเอย
เลิศงามยามดี ได้พบคนงามมันเลิศงามยามดี
อ้ายเพียงแค่หวังขอได้เจออยากเห็นหน้าเจ้าจักครั้งตอนนี้จำได้แต่เบอร์
เบอร์โทรของเจ้านี่หน่า..ทุกคืนทุกข้าอ้ายเฝ้าคอย
ครั้งก่อนเห็นกันตอนนั้น..เจ้าบอกให้อ้ายเฝ้าคอยหน้าจอ
เจ้าบอกจะโทรมาหาปะให้อ้ายนั้นใจลอย
ลมเย็นพัดพอยข้ามา...เฮ็ดให้อ้ายนั่นน้ำตาคลอ