ผ่านมากี่ร้อน กี่ฝนที่ทนมาด้วยกัน
ทั้งเธอและฉัน ไม่เคยจะหวั่นไหว
เมื่อถึงคราว ลมหนาวพัดมาทักทาย
ฉันโอบกอดเธอ อิงแอบแนบชิดกาย
เป็นอยู่อย่างนี้ กี่เดือนกี่ปีที่เคลื่อนไป
ทุกสิ่งก็เปลี่ยนไป แต่ไม่คิดจะเป็นใจคน
ไม่เหมือนวันก่อน ตัวฉันเปียกปอนและร้อนรน
เมื่อต้องเผชิญ กับความหนาว... ที่สุดจะทน
ฤดูหนาวในครั้งนี้ ไม่มีเธอคอยเคียงกาย ไม่เหมือนในวันเก่า
ใจดวงนี้ยังคิดถึง ช่วงเวลาที่ลึกซึ้ง นึกถึงวันที่เรา
ยังมีกันและกัน อุ่นในหัวใจ กอดเธอไว้ ไล่ความเหน็บหนาว
นับดาวนับพัน ที่เรียงร้อยราย เธอหลับไหล ใต้อ้อมกอดฉัน
ช่างเป็นเวลาที่ดี ที่เรามีกันและกัน
กลับมาได้ไหม หากเธอพออภัยให้ฉันบ้าง
มันช่างอ้างว้าง โลกที่ไม่มีเธออยู่ทั้งคน
ไม่เหมือนวันก่อน ตัวฉันเปียกปอนและร้อนรน
เมื่อต้องเผชิญ กับความหนาว.. ที่สุดจะทน
ฤดูหนาวในครั้ง ไม่มีเธอคอยเคียงกาย ไม่เหมือนในวันเก่า
ใจดวงนี้ยังคิดถึง ช่วงเวลาที่ลึกซึ้ง นึกถึงวันที่เรา
ยังมีกันและกัน อุ่นในหัวใจ กอดเธอไว้ ไล่ความเหน็บหนาว
นับดาวนับพัน ที่เรียงร้อยราย เธอหลับไหล ใต้อ้อมกอดฉัน
ช่างเป็นเวลาที่ดี ที่เรามีกันและกัน
ช่างเป็นเวลาที่ดี ที่เราเคยมีให้กัน