นั่งมองท้องนา เห็นปลาบืนตาย
หนองน้ำอยู่ไม่ไกล เป็นหยังคือไปบ่ฮอด
พอหมดเรี่ยวแรง ความฝันก็จอด
โอกาสบ่มีตลอด อย่าปล่อยผ่าน
ต้องรีบไขว่ขว้า อย่ามัวสนุก
เดี๋ยวจะกลายเป็นทุกข์จะจุกเข้าสักวัน
อย่าคิดว่าความสุขจะอยู่กับเราได้นาน
ถ้ามีแรงมีฝันก็ทำมันลงไป
อย่าใช้ชีวิตคือจั่งปลาข่อน
ที่คาแต่บ่อนในขี้ต้มเอ้เล่
พอน้ำแห้งกะแข็งตายเกเด่
ชีวิตหักเหนอนตายกลางแดด
ลมหนาวมาน้ำในนาแห้งเหือดหาย
จะรออะไรไม่แหวกว่ายไม่ไขว่ขว้า
ตอนอยู่ในน้ำเจ้างามสง่า
พอน้ำขอดนาก็กลายเป็นปลาข่อน
มัวแต่เล่นตม ไม่เคยแคร์สายลม
ไม่เคยกลัวแสงแดดที่แผดเผาร่างกาย
มัวแต่เล่นตม ไม่เคยแคร์สายลม
ไม่เคยกลัวแสงแดดที่แผดเผาจนแห้งตาย
มีโอกาสให้ทำไม่ทำ
ฝันที่สวยงามจะหลุดลอยจางหาย
มีโอกาสรอดตายไม่ไป
ต้องนอนเสียใจนอนตายกลางแดด