ทันทีที่ได้ยินเสียงหลานชาย
มาดูใจเฒ่าผู้ยากไร้
แกก็จากไปด้วยความชรา
หลงเหลือเพียงคราบนํ้าตา
ของยายชรากับหลานวัยเยาว์
ยายเฒ่าเฝ้าศพกับหลาน
จวบจนชาวบ้านพบเห็น
จึงรู้ถึงความลําเค็ญ (จึงรู้ถึงความลําเค็ญ)
ช่วยกันผ่อนทุกข์เข็ญ ตามอัตภาพ
ชายชราตายอย่างยากจน
ปล่อยยายหลานสองคนรับมรดกจนต่อ
ต่อแต่นี้มีแต่ยายหลาน
ตื่นแต่เช้าทํางานรับจ้างทอกระสอบ
ศักดิ์ศรีของความเป็นคน
ถึงแม้ยากจน ก็สู้ทนทำกิน
ไม่แบมือขอใครกิน ไม่มีทรัพย์สินสมบัติ
ชีวิตช่างติดขัด ตามอัตภาพ
ยังมีผู้เฒ่า ผู้หลากมากดี
มั่งมีเส้นจนเหลือล้น
หากินบนกระบาลคนจน
เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
สาละวนอยู่บนกองเงินกองทอง
ลูกหลานบานเบ่งเยอะแยะ
เที่ยวแทะโลมผู้ทุกข์เข็ญ
ไม่รับรู้ความลําเค็ญ (ไม่รับรู้ความลําเค็ญ)
ช่วยผู้อื่นไม่เป็น ตามอุปนิสัย
คนรวยๆ ตายอย่างรํ่ารวย
ปล่อยลูกหลานเฮงซวยรับมรดกรวยต่อ
ต่อแต่นี้มีแต่ลูกหลาน
ช่วยกันผลาญให้เพลินเพราะมีเงินเป็นกระสอบ
บารมีของคนรํ่ารวย
ถึงเป็นคนเฮงซวยก็ดูเป็นคนดี
ญาติโยมเพื่อนฝูงยินดี แต่ไม่มีคนที่จริงใจ
แถมยังด่าให้หลัง ตามอุปนิสัย
รํ่ารวยมาด้วยลำขาลําแข้ง
ไม่มีใครสาปแช่งอยากรวยก็รวยไป
แต่รํ่ารวยเพราะปล้นชาติชาวไทย
(แต่รํ่ารวยเพราะปล้นชาติชาวไทย)
ที่ว่าลูกหลานจัญไร เพราะเรามีปู่จังไร