เธอถามฉันว่าทำไม
ต้องพูดคำว่าคิดถึงทั้งที่เราได้เจอกันประจำ
กินข้าวยัง ทำอะไร
คำถามเดิมที่ยังถามซ้ำๆ
เผื่อวันนึงที่เรา
ไม่เจอะกันเหมือนอย่างในวันนี้
ก็เลยคิดถึงเธอล่วงหน้าเลย แล้วกัน
แค่นึกไม่ออกเลย
ไม่เคยนึกถึงมัน วันที่เราไม่ได้คุยกันประจำ
คงคิดถึงแย่เลย
ทุกเสียงหัวเราะ ที่ทำฉันยิ้ม
อาจลืมคิดถึงกัน
ถ้าวันนึงไม่เจอะกันอย่างนี้
ก็เลยคิดถึงเธอล่วงหน้าเลย แล้วกัน
แม้คราวที่โลกจะหมุนเราห่าง จากกันไป
ก็คงเป็นเรื่องธรรมดา
ที่เราต้องเจอมันสักวัน
แต่ก่อนจะถึงวันที่ไม่เจอกัน
ฉันอยากจะทำให้วันนี้
เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด
แค่หวังไว้อย่างนึง ความคิดถึงที่ส่งไปไว้ก่อน จะถึงเธอบ้างแล้วกัน
เผื่อไว้ถ้าไม่ได้เจอ
ก็เลยคิดถึงเธอล่วงหน้าเลย แล้วกัน