โอ้รักของคนบนพื้นดิน
เปรียบดังลิ้นกระทบฟันมีวันพลาด
หนุ่มสาวเอยเคยคิดไหมวัยวันนั้น
วันผันวัย ใจผันกาย
เรียนรู้ไปอย่าให้เหินเกินความจริง….
โอ้รักของบิดรและมารดา
ดั่งฟ้ากว้างไกลสุดสายตา
หนุ่มสาวเอยเคยคิดไหมใครปรารถนา
เลี้ยงลูกน้อยค่อยเติบกล้า
ขุนข้าวปลาอีกขนมและนมเนย
ดวงใจเอ๋ยดวงใจใครคิดบ้าง
สายเลือดสร้างเรามากลับหาใช่
สายเลือดเส้นหล่อเลี้ยงเราเติบใหญ่
สัมผัสไออุ่นแต้ดั่งแม่ตน
ดวงใจเอ๋ยดวงใจใครคิดบ้าง
สายเลือดสร้างจึงห่างเหินแล่นไกล
สายเลือดเส้นหล่อเลี้ยงเราเติบวัย
มอบอกไออุ่นแท้ดั่งแม่ตน
โอ้รักของคนวกวนเวียน
สุดอ่านเขียนความจริงให้รู้แจ้ง
หนุ่มสาวเอยจงเรียนรู้เสาะแสวง
จงดัดแปลงไปตามปัญญา
ไปเถิดไป “ถามหาความรักกัน”