ตะวันเจ้าคล้อย ย้อยลมเรียมโรบ
นกเจ้าบินโอบกลับรังเดียวดาย
ชีวิตต้องอยู่ไม่มีจุดหมาย เพราะฉันไร้เธอ...ไร้เธอ
เฝ้าแต่รอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรัก ดั่งคนละเมอ
ใต้มนต์ขลังนั่งคอยจนเก้อ
ใจที่เผลอให้เธอจนหมด...หัวใจ
ก็เพียงแค่หวนคืนมาซักหน่อย
ยิ้มเพียงเล็กน้อยให้ดูสดใส
ยิ้มของเธอปลุกปลอบจิตใจ ให้ฟื้นคืนมา...คืนมา
จุดประกายให้ฉันได้หวัง ดั่งตะวันที่โผล่ขอบฟ้า
ลูบลมไหลพฤไพรพนา ต่อชีวาให้เราได้ต่อ...สู้ไป
ต้องอยู่โดยไร้ซึ่งเธอ ก็คงต้องเผลอเหมือนคนร่ำไห้
หมดเรี่ยวแรงแข็งใจ ยิ่งไกลยิ่งขว่าง...เขวง
เผ้าต่อรอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรักอีกซักล้านเพลง
จดเรื่องลมเรื่องเธอคนเก่งเปิดรอยยิ้ม...พิมพ์ใจ