เจ้านั้นงามหลายจนอ้ายแสบตา
จั่งแม่นผลาเจ้าสร้างมาหลาย
ต่างกันกับอ้ายแท้น้อ
เทิงบ่หล่อเทิงผู้ฮ้าย
คนขี้เหล้าเมายามันบ่สมเธอ
ฟ้ากับเหวเฮาห่างกันหลาย
คนพอส่ำอ้ายฝากชีวิตบ่ได้ดอกเด้อ
บ่มีอิหยังคู่ควร
บ่มีอิหยังสิสมเธอ
อยากสิฝันละเมอกะบ่มีสิทธิ์สิคิดฝัน
อ้ายบ่คู่ควรกับเจ้า
จั่งใด๋เฮากะบ่สมกัน
อ้ายมันคู่ควรกับเมาท่อนั้น
อ้ายมันควรคู่กับเหล้าขาว
อ้ายบ่คู่ควรกับคำว่าสองเฮา
อ้ายมันควรคู่แค่กับบักสองซาว
แค่เจ้าให้เกียรติเว้านำกะดีใจหลาย
เจ้าอยู่สูงเจ้าคือดอกฟ้า
คนพอก่ำก่าคืออ้ายมันส่ำหมาวัดโตหนึ่ง
คนกระจอกจนจน
ผลาอ้ายมันบ่เถิง
ได้แค่เหลียวแนมเบิ่ง
แต่บ่มีสิทธิ์สิคิดฝัน
อ้ายบ่คู่ควรกับเจ้า
จั่งใด๋เฮากะบ่สมกัน
อ้ายมันคู่ควรกับเมาท่อนั้น
อ้ายมันควรคู่กับเหล้าขาว
อ้ายบ่คู่ควรกับคำว่าสองเฮา
อ้ายมันควรคู่แค่กับบักสองซาว
แค่เจ้าให้เกียรติเว้านำกะดีใจหลาย
แค่เจ้าให้เกียรติเว้านำกะเป็นบุญหลาย