ทุกวันเกิดก็คือวันที่เราแก่ตัวตามติดก็ยังไม่รู้ว่าชีวิตที่ตั้งไว้ กับความฝันที่คลั่งไคล้ ลงมือทำจะยากมั้ย ไม่รู้เลย
ใครก็เคยทำผิดแต่เมื่อชีวิตก็มีผิดพลั้งแต่กำเนิด ค่อยๆเติบโต
จดคำสอนพ่อแม่ไว้ จงมองย้อนไปแก้ไข หากไม่พร้อมเอาแค่ไหว จะไม่ยอม
ไปไม่เคยถึงที่1 ไม่เคยได้ฉิวเฉียดที่2
มีสมองสองมือถือแบบความหวังบานสะพรั่งที่ยังเก็บถนอม แม้ปาก บ่น ลำบน ลำบาก อยากจะหายจะจาก
ขาดอากาศจนซูบผอม เพื่อครอบครัวที่รัก เสาหลักประสานสู้ จนคนกล่าวขานว่าจองหอง ถึงกูไม่มีเงินทอง
ถึงกูไม่มีเงินทองแต่กูจะลองของและกูจะสู้ไปด้วยหัวใจ
ต่อให้จะลุ้มลุกคลุกคลาน ทรมาน ถึงเหลือแต่วิญญาณก็ยังไหว
แม้กูจะเป็นขี้แพ้ แต่กูไม่ยอมแพ้ พ่อแม่ยังอยู่ใน ในหัวใจ
ต่อให้จะล้มลุกคลุกคลานทรมานสักแค่ไหน
แม่เคยทัก พ่อเคยสอน ว่าอย่าลืมกินลืมนอนนะลูก
ผูกรองเท้าแล้วก้าวไว้ บอกกับใจห้ามหวั่นไหว ไม่ว่ายังไงยังไงก็ไม่ท้อ
ถึงกูไม่มีเงินทองแต่กูจะลองของและกูจะสู้ไปด้วยหัวใจ
ต่อให้จะลุ้มลุกคลุกคลาน ทรมาน ถึงเหลือแต่วิญญาณก็ยังไหว
แม้กูจะเป็นขี้แพ้ แต่กูไม่ยอมแพ้ พ่อแม่ยังอยู่ใน ในหัวใจ
ต่อให้จะล้มลุกคลุกคลานทรมานสักแค่ไหน