นอนกอดหมอนนึกถึงเมียคนอื่น
อยากจะฝันแล้วไม่ต้องมีวันตื่น
ใจมันอ่อนไหว ไม่อาจจะฝืน
ไม่อาจขัดขืน แม้จะข่มใจ
นอนกอดหมอนนึกถึงเมียชาวบ้าน
กลิ่นน้ำหอมของเธอนั้นยังคงซ่าน
ในทรวงของฉัน แม้จะหลับฝัน
ใครช่วยบอกฉันหน่อยดิทำไง
ยามนี้เธอมีเขาคลอเคลีย
ก็ใช่ไงก็เธอเป็นเมีย
คิดแล้วใจมันก็ละเหี่ย
ฉันคงเหี้ยถ้าบอกออกไป
อย่าให้ราคะมาบังตา
บอกกับใจไว้ทุกเวลา
กาเมสุมิจฉาจารา
ยมบาลช่วยเช็ดน้ำตาให้ที
โอ้แม่บังอรฉันนอนไม่ไหว
ก็มันคิดถึงเธอจนจับใจ
จะตื่นฝันฉันต้องทำไง
ตัดขั้วหัวใจไปเลยง่ายดี
เมื่อคืนเผลองีบไปตอนตีสอง
ในความฝันฉันด้อมๆ มองๆ
พอเขาไปแล้วเหลือแค่เราสอง
เธอหันมาจ้องขยิบตา
แล้วเธอก็เดินปรี่ตรงเข้ามา
แล้วเธอก็ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้า
โอ้แม่พลับพลึงเต่งตึงเตะตา
ฉันเข้าไปหาเธอแล้วก็หอม
พอดมพอดอมก็ต้องแปลกใจ
เอ้ะ ทำไมตัวเธอดูใหญ่ๆ
ผิวสีแดงๆ ดุจดั่งเปลวไฟ
ถอยมามองให้ดีต้องร้องเฮ้ย !
ยมบาล : เหวย กูคือพญายมบาล
มาพามึงลงนรกโลกันตร์
ปีนต้นงิ้วโดนหอกแทงทวาร
ชั่วกัปชั่วกัลป์ไอ้คนจัญไร
กระทะทองแดงก็ยังไม่พอ
ก็พวกมึงชอบตามใจกระดอ
ศีลธงศีลธรรมไม่มีค้ำคอ
อย่าได้รีรอเอาตัวมันไป
นอนกอดหมอนนึกถึงเมียคนอื่น
อยากจะฝันแล้วไม่ต้องมีวันตื่น
ใจมันอ่อนไหว ไม่อาจจะฝืน
ไม่อาจขัดขืน แม้จะข่มใจ
นอนกอดหมอนนึกถึงเมียชาวบ้าน
กลิ่นน้ำหอมของเธอนั้นยังคงซ่าน
ในทรวงของฉัน แม้จะหลับฝัน
ใครช่วยบอกฉันหน่อยดิทำไง
ยามนี้เธอมีเขาคลอเคลีย
ก็ใช่ไงก็เธอเป็นเมีย
คิดแล้วใจมันก็ละเหี่ย
ฉันคงเหี้ยถ้าหากบอกออกไป
อย่าให้ราคะมาบังตา
บอกกับใจไว้ทุกเวลา
กาเมสุมิจฉาจารา
ยมบาลช่วยเช็ดน้ำตา
ยมบาล : อย่าให้ราคะมาบังตา
บอกกับใจไว้ทุกเวลา
กาเมสุมิจฉาจารา
ยมบาลช่วยเช็ดน้ำตาให้ที