นั่งมองหมู่แสงดาว ทุกครั้งที่เธออยู่ห่างไกล ฉันเองอาจวุ่นวาย และคงจะเยอะไปหากคิดถึง
มันนอนไม่หลับ หลับในคืนนี้ ถ้าไม่ได้ยินคำๆนี้ ที่ออกจากปากเธอ เธอคนดีรู้ไหม
บอกคิดถึงฉันหน่อย เพียงแค่บางเวลา ไม่ต้องบ่อยจะทำให้คนที่เฝ้าคอย คนที่รักเธอไกลๆ ได้มีกำลังใจต่อไป
คำว่าเหินห่าง มันช่างทรมาน ฉันมากมาย ฉันกลัวเธอจะทิ้งไป เธอได้ไปรด ช่วยพูดคำว่าคิดถึงกัน
ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ แค่ไม่อยากให้เธอพูดคำนั้นกับใคร ฉันเองให้สัญญา จะมีเพียงเธอตลอดไปจากนี้