คั่นคึดว่าอ้ายบ่แมนเจ้ากะไป
บ่ต้องคิดหยังหลายอ้ายบ่ตายดอก
เมื่อเจ้าเจอคนที่คิดว่าเขาดีพอ
สิบ่อ้อนวอนขอให้หลูโตน
คนหมดใจเฮ็ดจั่งได๋กะไปอยู่ดี
บาฟ้าบาธรณี กะมีค่าส่ำเก่า
มันอยู่ยาก ย้อนว่าเจ้าฮักเขา
บ่ต้องโอ้ต้องอ่าวคั่นสิไป
คั่นฮักเขาเจ้ากะไปสาอย่าคิดหลาย
อกฮักบ่ถึงตายดอกอ้ายว่า
คั่นบ่สมศักดิ์ศรี กะให้หนีจากกัน
ที่ผ่านมาคิดว่าฝันเท่านั้นล่ะ
คั่นเจ้าไปได้สวย ถึงใจต้องป่วยปี
สิยอมเจ็บโดยดี บ่โอ้อ่าว
สิบ่ท่วงวาสนา เมื่อผลาบ่หลาย
ถึงสิเจ็บรอดตาย อ้ายสิคิดว่า คาดสิเจ็บ
คนหมดใจเฮ็ดจั่งได๋กะไปอยู่ดี
บาฟ้าบาธรณี กะมีค่าส่ำเก่า
มันอยู่ยาก ย้อนว่าเจ้าฮักเขา
บ่ต้องโอ้ต้องอ่าวคั่นสิไป
คั่นฮักเขาเจ้ากะไปสาอย่าคิดหลาย
อกฮักบ่ถึงตายดอกอ้ายว่า
คั่นบ่สมศักดิ์ศรี กะให้หนีจากกัน
ที่ผ่านมาคิดว่าฝันเท่านั้นล่ะ
คั่นเจ้าไปได้สวย ถึงใจต้องป่วยปี
สิยอมเจ็บโดยดี บ่โอ้อ่าว
สิบ่ท่วงวาสนา เมื่อผลาบ่หลาย
ถึงสิเจ็บรอดตาย อ้ายสิคิดว่า
คั่นฮักเขาเจ้ากะไปสาอย่าคิดหลาย
อกฮักบ่ถึงตายดอกอ้ายว่า
คั่นบ่สมศักดิ์ศรี กะให้หนีจากกัน
ที่ผ่านมาคิดว่าฝันทอนั้นล่ะ
คั่นเจ้าไปได้สวย ถึงใจต้องป่วยปี
สิยอมเจ็บโดยดี บ่โอ้อ่าว
สิบ่ท่วงวาสนา เมื่อผลาบ่หลาย
ถึงสิเจ็บรอดตาย อ้ายสิคิดว่า คาดสิเจ็บ
คั่นคึดว่าอ้ายบ่แมนเจ้ากะไป
บ่ต้องคิดหยังหลายอ้ายบ่ตายดอก
เมื่อเจ้าเจอคนที่คิดว่าเขาดีพอ
สิบ่อ้อนวอนขอให้หลูโตน
คาดสิเจ็บ
