เนิ่นนานที่สองเราแยกทาง ผ่านวันที่ทุกข์ทรมาน
กลับไปไม่เหลือใครต้องการ ชีวิตว่างเปล่าอีกครั้ง
เกือบลืมว่าฉันเคยมีใคร เรานั้นเคยรักกันแค่ไหน
บอกใจให้ลบเธออย่างไร ยิ่งทำให้เจ็บเท่านั้น
ยอมรับความเป็นจริงตรงหน้าที่เจอ
วันนี้ที่ไม่มีเธอต้องทนไหว
แต่มันเจ็บตรงที่รักเธอยังไม่เปลี่ยนไป
เจ็บตรงที่ฉันยังมีเธออยู่ในลมหายใจ ตลอดเวลาที่ผ่าน
อย่าเหนื่อยที่ต้องซื้อเวลากันต่อไป
เธอฉันก็ช้ำมากมายตั้งเท่าไหร่ที่เสียใจ
ไม่เคยจะลืมความรักของเราสักที
เราเคยบอกรักกันใช่ไหม จับมือเคียงข้างกันอย่างไร
กอดนั้นไม่ลบเลือนจากไป คงเหลืออดีตเท่านั้น
ก็ความจริงที่เป็นไป ไม่อาจจะเก็บรักของเราไว้
ก็ได้แต่จดจำในหัวใจ ที่เราเคยใช้เวลารักกันมา
ยอมรับความเป็นจริงตรงหน้าที่เจอ
วันนี้ที่ไม่มีเธอต้องทนไหว
แต่มันเจ็บตรงที่รักเธอยังไม่เปลี่ยนไป
เจ็บตรงที่ฉันยังมีเธออยู่ในลมหายใจ ตลอดเวลาที่ผ่าน
อย่าเหนื่อยที่ต้องซื้อเวลากันต่อไป
เธอฉันก็ช้ำมากมายตั้งเท่าไหร่ที่เสียใจ
ไม่เคยจะลืมความรักของเราสักที
ไม่มีทางให้รัก แต่ข้างในฉันยังรู้สึก
ยังคงคิดถึงอยู่อย่างนั้น
ไม่มีทางให้รัก แต่ฉันจะจำในหัวใจ
จดจำไว้ จดจำไว้ จดจำไว้...
อย่าเหนื่อยที่ต้องซื้อเวลากันต่อไป
เธอฉันก็ช้ำมากมายตั้งเท่าไหร่ที่เสียใจ
ไม่เคยจะลืมความรักของเราสักที
ฉันยังเจ็บ ฉันยังเหนื่อย กับการต้องเสียเธอ
ยิ่งต้องลืม สักเท่าไหร่ ในใจของฉันรักเธออยู่ดี...
ยังคงไม่ลืม แม้เวลาจะผ่านไป
มีเธอตลอดไป ไม่ลบเลือนหาย