เสียงลมพัดตอนกลางคืน ฉันกอดปืนด้วยความเหงา
มองรอบกายมีเพียงเงา กับความหนาวอย่างเดียวดาย
อ้อมกอดครั้งสุดท้าย ฉันยังจำได้เสมอ คำสัญญาที่บอกเธอ รอฉันนะจะกลับไป
สนามรบแสนอ้างว้าง ระยะทางแสยาวไกล
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ เราจะได้พบเจอกัน
ในสงครามที่โหดร้าย ฉันเฝ้าภาวนาภายในใจ
ให้ชีวิตรอดปลอดภัย เพื่อได้กลับไปหาเธอ
กระสุนวิ่งผ่านรอบตัว มืดมัวไม่มีแสงใด
ล้มลงกลางผืนดินร้อนไหม้ ความตายคงใกล้เข้ามา
รู้ว่าคงไม่ได้กลับไป น้ำตาฉันนั้นหลั่งไหล
ความหวังครั้งสุดท้าย อยากจะเห็นใบหน้าเธอ
ลมหายใจเริ่มแผ่วจาง แต่ภาพเธอยังชัดในดวงตา
แม้ชีวิตจะลับลาจากฟ้า แต่รักนี้..จะคงอยู่ชั่วนิรันดร์
แม้ไม่ได้กลับไปหา แต่หัวใจยังอยู่ใกล้เธอ
สายลมที่พัดผ่านเสมอ กระซิบบอกว่ารักเธอตลอดไป