หากว่ามันคือความต้องการจากใจของเจ้า
หากว่าเส้นทางฮักสองเฮามันควรสิ้นสุดลงแล้ว
น้องสิบ่ยื้อให้ป่วยการให้มันทรมานหัวใจ
คนอยากไปก็คืออยากไปจั่งได้เอ่ยลา
ขอบใจหลายที่ยังให้มาเฮ็ดหน้าที่เพื่อฮักเจ้า
คงบุญบ่ถึงได้พาสองเฮาไปฮอดฝั่งฝัน
เข้าใจอยู่ว่าน้องมันพอส่ำนี้
อยู่กันไปก็ได้แค่นั้น เมื่อเป้าสูง
ลมเปลี่ยนทาง พาใจเจ้าห่าง
ออกจากทางที่เฮาเคยเดิน โฮ..โฮ..ฮือ...
** น้องสิรับไว้เองความเจ็บทุกอย่างนับจากมื้อนี้
สิเริ่มหาวิธีรับมือกับความพ่ายแพ้ให้ไหว
สิเป็นคนเข้มแข็งเหมือนวันผ่านมาถึงเฮ็ดยากหลาย
หากมื้อหนึ่งก้อนหินเกิดมีหัวใจ...
(ซ้ำ * / ** / **)
ฮ้องไห้กะอย่าถือสา..มัน
