ก็อยู่คนเดียวแบบนี้มาจนชิน มีคนเป็นสิบเป็นร้อยฉันไม่สนใจ
โลกนี้ที่มันช่างกว้างใหญ่ สุดท้ายฉันก็เลือกเธอ
ผ่านมาก็เริ่มได้รู้และได้ยิน เธอไม่ได้มีแค่ฉันเหมือนที่ฉันมีเธอ
โลกนี้มันคงจะกว้างใหญ่เกินที่เธอจะมีแค่ฉันคนเดียวใช่ไหม
*รักของสองเรามันคงไม่พอสำหรับเธอใช่ไหม
เธอถึงได้ลงใจให้ใครอีกคนเข้ามา
**เจ็บคราวนี้ฉันจะจำให้มันจำฝังใจ การทุ่มเทให้กับคนที่ไม่เคยพอ มันเสียเวลาเสียน้ำตา
ที่ไปรักคนอย่างเธอ เจ็บคราวนี้ฉันจะจำให้มันจำฝังใจ ต่อให้เสียดายมากแค่ไหนก็คงไม่เอาแล้ว
เมื่อรักเธอมากแต่ไหนก็ไม่เคยพอ
ก็อยู่กันแค่เราสองมาจนชิน ทุกอย่างก็ดูว่าเหมือนจะไม่มีอะไร
สุดท้ายแล้วคนที่ไว้ใจ ไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว