ขั่นสิย้อนกลับไปนับได้กะหลายปี
อ้ายมักเจ้าอีหลีบ่มีนอกมีใน
ใจประสงค์สร้างพะนางน้องมาเป็นคู่
ผลาบ่ยู้ให้อ้ายต้องอยู่ผู้เดียว
น้องมาตี๋แถลงเว้า ซำเอาเลามาให้ปลูก
อ้ายหนิฮักพันผูกปลูกไว้สิกินหวาน
คาแต่ปึกหมาคาบไปรับประทาน
เขาได้ฤกษ์แต่งงานอวสานแล้วฮักอ้าย
ให้เจ้าเป็นคู่แก้วแนวทุกข์อย่าได้กาย
สุขสำบายครองคู่อยู่กันจนแก่เฒ่า
เงินไหลกองทองไหลมาพากันมีลูกเต้า
ให้ฮักของเจ้าบ่มีเปิดบ่มีหน่าย
อย่ามีศรีเศร้าโตเจ้าอย่าหม่นหมอง
ขั่นผิดใจทั้งสองให้ค่อยเว้าค่อยจา
โทษอย่าพานมารฮ้ายอย่าได้มา
คำว่าเลิกกันสาอย่าสิพากันเว้า
อวยพรเจ้าสุขขีมั่นใจสั่นเทิงกั้นไห้
ในหัวใจหลอยป้อยให้หมู่เจ้าย่อยยับ
เทิงสูนเทิงเคียดได้แต่เก็บเป็นความลับ
เจ้าไปบ่กลับทางอ้ายกะรับบ่ได้หลอยไห้แม่นสุคืน