เป็น แค่กบใต้กอบัว
อาศัยแค่ได้โผล่หัว
ขึ้นมาจากตม
มองดูอยู่ทุกวัน
ดอกบัวที่สวยสะท้าน
เบ่งบานหยอกสายลม
ได้แค่อาศัย อยู่ใต้กอบัว
อยู่ใต้โคลน ไม่คิดจะปีนป่าย
หมายปองดอกบัวให้ชื่นใจ
ดมได้แค่โคลนตม
มีผึ้งน้อยบินลอยมาแต่ไกล
พอสมใจแล้วหายกับสายลม
ดอกบัวที่สูงกว่าโคลนตม
ก็ได้แค่มอง
เปรียบเช่นดังกับฉัน
ที่อยู่ใกล้เธอทุกวัน ไม่กล้าหมายปอง
แค่เธอหันมายิ้มให้
ก็นับว่าเป็นบุญใจ ที่เธอเหลียวมอง
ต่อให้รัก มากมายสักเท่าไร
ก็เจียมใจ ไม่คิดจะไขว่คว้า
ปีนป่ายหมายปองดอกฟ้า
ให้ต่ำลงมาติดดิน
แค่ได้แอบมอง เห็นเธออยู่ทุกวัน
ทรมาน ต้องฝึกใจให้ชิน
ดอกฟ้าที่สูงกว่าดิน ก็ได้แค่เฝ้ามอง
เปรียบเช่นดังกับฉัน
ที่อยู่ใกล้เธอทุกวัน ไม่กล้าหมายปอง
แค่เธอหันมายิ้มให้
ก็นับว่าเป็นบุญใจ ที่เธอเหลียวมอง
ต่อให้รัก มากมายสักเท่าไร
ก็เจียมใจ ไม่คิดจะไขว่คว้า
ปีนป่ายหมายปองดอกฟ้า
ให้ต่ำลงมาติดดิน
แค่ได้แอบมอง เห็นเธออยู่ทุกวัน
ทรมาน ต้องฝึกใจให้ชิน
ดอกฟ้าที่สูงกว่าดิน ก็ได้แค่เฝ้ามอง
ดอกฟ้าที่สูงกว่าดิน ไม่อาจหมายปอง
