มาบาดนี้ได้ฟังถึงตอนพระอินทร์เจ้า จำแลงเป็นพราหมณ์เฒ่ามาขอพระนางมัทรี
น้องได้ฟังเรื่องราวที่มี ท่านยกพระนางนี้ให้พราหมณ์ตามขอ
ฟ้าดังลั่นอ่อนไหวใจสะท้าน ทิ้งทุกอย่างปล่อยนางให้เขาไป เป็นนิทานศาสดาสอนไว้ สักกบรรพชาดก
เอาฮั่นนี้สิกล่าวถึงตอนฮักสองเฮา เป็นทรงบ่คือเก่าตั้งแต่มีเขาเข้ามา
อ้ายบ่เห็นโตน้องนั้นมีค่า กะเลยถิ่มป๋าปล่อยไปส่างหัวมัน
น้ำตาหลั่งไหลอาบเต็มสองแก้ม เหลือใจแฮงที่อ้ายพลักไสไป เมื่อได้ยินแทบใจสลาย น้องไปบ่ได้เด้อ
* น้องบ่แม่นพระนางมัทรีในชาดก ที่พระเวสสิยกให้กับพราหมณ์เฒ่า
แม่นพระอินทร์อยู่เทิงฟ้า จำแลงลงมากะคือเก่า อ้ายมาเว้าสิยกน้องให้กับไผ
บ่ฮู้บ่ชาติหน้า แต่ฮู้ว่ามีชาตินี้ อีกร้อยปีพันปีฮู้สิเป็นจังได๋
โอฮะโอ ฮะโอ ฮะโอ ฮะโอโอ่โอ๊โอ โอ้ฮะโอ ฮะโอ ฮะโอ ฮะโอ้ ฮะโอโอ่ย
บัดนี้ ใจฮักชายยังมั่นคงบ่มีวันสิเปลี่ยนแปลง ถึงผู้ได๋สิมาแย่ง ใจน้องกะคือเก่า
ตื่นขึ้นมาดอกค่ำเช้า สิมีนางนอนอยู่ข้างกาย บ่ต้องห่วงเด้ออ้าย บ่ต้องไห้ดอกใส่หมอน
แม่นสิเป็นคำสอนพระเวสสันดรดอกชาดก ชีวิตจริงไผสิยกความฮักให้ แล้วว่าทาน
ถึงว่ามัทรีนั้นสิไปนำพราหมณ์ตามขอ ชีวิตจริงน้องหนอ ยอกยกให้แต่พี่ชาย
( * )