สองมือบางๆ ที่แม่ให้มาบุญวาสนามีไม่เท่ากัน
ต้องดิ้นรนและฝ่าฟันด้วยลำแข้งของตัวเอง
อุปสรรค์จะมากมาย อนาคตต้องกำหนดเอง
อย่าไปกลัวไปเกรง เส้นทางที่ยังไม่เห็น
เจอทั้งเสือสิงห์กระทิงแรดปัญหาร้อยแปด
เข้ามาข่มเหงก็มีแต่คำว่าตัวเองคือที่พึ่งสุดท้าย
จะเจอฝั่งฝันได้อย่างไรนั่งอยู่ในเรือแต่มือไม่พาย
อนาคตคงไร้จุดหมาย ล่องลอยไปวันๆ
ก็มีแค่เธอเท่านั้นทุกๆวันคือกำลังใจ
รอยยิ้มที่เธอมีให้เป็นดั่งแสงไฟที่ช่วยนำทาง
โอว เธอที่รักขอบคุณนะที่เคียงข้างกัน
ขอบคุณนะที่ไม่ทิ้งกันแม้ว่าฉันจะลำบาก
ผ่านร้อนผ่านหนาวจับมือกันไว้อย่าลาจาก
จะเก็บรอยยิ้มที่เธอฝากส่งเสริมเพิ่มกำลังใจ
ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ ปัญหาที่เจอคือความท้าทาย
ให้มีสติเข้าไว้ค่อยๆ ก้าวเดินคู่ชีวิตคือลมหายใจ
เป็นเส้นเลือดใหญ่อย่าได้หมางเมิน
ช่วยกันดูแลอย่าขาดอย่าเกินเผชิญความฝัน
ก็มีแค่เธอเท่านั้นทุกๆวันคือกำลังใจ
รอยยิ้มที่เธอมีให้เป็นดั่งแสงไฟที่ช่วยนำทาง
โอว เธอที่รักขอบคุณนะที่เคียงข้างกัน
ขอบคุณนะที่ไม่ทิ้งกันแม้ว่าฉันจะลำบาก
ผ่านร้อนผ่านหนาวจับมือกันไว้อย่าลาจาก
จะเก็บรอยยิ้มที่เธอฝากส่งเสริมเพิ่มกำลังใจ
โอว เธอที่รักขอบคุณนะที่เคียงข้างกัน
ขอบคุณนะที่ไม่ทิ้งกันแม้ว่าฉันจะลำบาก
ผ่านร้อนผ่านหนาวจับมือกันไว้อย่าลาจาก
จะเก็บรอยยิ้มที่เธอฝากส่งเสริมเพิ่มกำลังใจ