ครั้งนึงเรา เคยฉีกยิ้มกับเรื่องง่ายๆ
เหตุฉไนสุขนั้นพลันหายไปตามเวลา
ฤดูกาลย่อมเปลี่ยนผันฉันเองก็รู้
เมื่อผู้คนรอบกายหล่นหายไม่เคยหวนมา
Pre hook 1
ไม่เคยคุ้นชิน
อยากโทษฟ้าดิน
แต่ชีวิตมันก็อย่างนี้
Hook 1
แค่มันต้องเจ็บเร็วๆ ฉันจะได้โตไวๆ
สอนใจตัวเองท่องไว้ ไม่นานก็หาย
แม้ข้างในยังเจ็บซ้ำๆ
เก็บมันให้ลึกสุดใจ
ไม่รู้ว่านานเพียงใด
การเติบโตช่างเจ็บเหลือเกิน
Verse 2
ทุกๆวันผันผ่านยิ้มแค่เพียงข้างนอก
นี่แหละหนอชีวิตดังนั้นทำใจให้ชิน
ทิ้งมันไปความสดใสและความเยาว์วัย
ไม่มีใครเคยสอน ว่าการเติบโตมันต้องเจ็บอย่างนี้
Pre hook 2
ไม่เคยคุ้นชิน
อยากโทษฟ้าดิน
แต่ชีวิตมันก็อย่างนี้
Hook 2
แค่มันต้องเจ็บเร็วๆ ฉันจะได้โตไวๆ
สอนใจตัวเองท่องไว้ ไม่นานก็หาย
แม้ข้างในยังเจ็บซ้ำๆ
เก็บมันให้ลึกสุดใจ
ไม่รู้ว่านานเพียงใด
การเติบโตช่างเจ็บเหลือเกิน
Hook 3 (6/8)
แค่มันต้องเจ็บเร็วๆ ฉันจะได้โตไวๆ
สอนใจตัวเองท่องไว้ ไม่นานก็หาย
แม้ข้างในยังเจ็บซ้ำๆ
เก็บมันให้ลึกสุดใจ
ไม่รู้ว่านานเพียงใด
การเติบโตช่างเจ็บเหลือเกิน