กะอ้ายบ่แม่นบ่
ที่เป็นคนถิ่มน้องไป
ฮ้องไห้สิเป็นสิตาย
อ้ายจำบ่ได้บ่
น้องเคยกอดเข่า
เฮ็ดทุกอย่างเพื่ออ้อนวอนขอ
แต่อ้ายบ่สนว่าน้องสิเป็นจังได๋ต่อ
บ่คิดว่าน้องสิเจ็บ
แล้วอ้ายสิกลับมาหยังมื้อที่ทำใจได้แล้ว
สิคืนมาเฮ็ดหยัง ในวันที่สายไป
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
ตกเกรดแค่ของคัดถิ่ม
อย่าสำคัญเจ้าของ มันจบแล้วทุกสิ่ง
มาทางได๋กะไปทางนั้น
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
น้องบ่ได้เป็นควายแล้ว
คนซั่ว ๆ คืออ้าย ให้มันตายเบิ่ดดับแนว
อย่าได้พบพ้อกันอีกเด้อ
ถิ่มแล้วสิเอาคืนอยู่ตั๋ว
แล้วอ้ายสิกลับมาหยังมื้อที่ทำใจได้แล้ว
สิคืนมาเฮ็ดหยัง ในวันที่สายไป
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
ตกเกรดแค่ของคัดถิ่ม
อย่าสำคัญเจ้าของ มันจบแล้วทุกสิ่ง
มาทางได๋กะไปทางนั้น
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
น้องบ่ได้เป็นควายแล้ว
คนซั่ว ๆ คืออ้าย ให้มันตายเบิ่ดดับแนว
อย่าได้พบพ้อกันอีกเด้อ
บ่นิยมของเก่า ที่มันเน่า ๆ
ที่เคยใช้โยนถิ่มเข้าป่า
บ่มีความสำคัญ มันจบแล้วอ้ายจ๋า
ให้ฟ่าวหนีไปสา ให้ฟ่าวไป
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
ตกเกรดแค่ของคัดถิ่ม
อย่าสำคัญเจ้าของ มันจบแล้วทุกสิ่ง
มาทางได๋กะไปทางนั้น
น้องบ่นิยมของเก่า บ่ใช้ของเน่า
น้องบ่ได้เป็นควายแล้ว
คนซั่ว ๆ คืออ้าย ให้มันตายเบิ่ดดับแนว
อย่าได้พบพ้อกันอีกเด้อ
ถิ่มแล้วบ่เอาคืน
