ไม่อยากรับรู้สิ่งใด
ตั้งแต่วันนั้นที่เธอเป็นคนเดินจากไป
ยิ่งได้เห็นเธอสุขใจ
แตกต่างจากฉันที่ยังคงเหงาเกินกว่าใคร
นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้
รู้แค่เพียงฝังใจ
เหตุใดต้องผิดหวัง
เธอเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
และเขาเป็นคนสำคัญ
คงรับมันไม่ไหว
(คนหนึ่งจมกับความหลัง
เพิ่งรู้ไม่เคยสำคัญ
เลยรับมันไม่ไหว)
ถ้าหากได้รู้ฉันก็คงทรมาน
ถ้าหากได้เห็นฉันก็คงต้องเสียใจ
แค่เพียงเท่านี้ ยังเจ็บเจียนตาย
ยิ่งรักเธอมากเท่าไหร่ ยิ่งเสียใจเท่านั้น