ซาตินึงใจนางน้อง เคยฮ่วมฮองฮักอ้าย
กะบุญคักแล้วหัวใจ แม่นเฮาเลิกกัน
ผลาให้มาท่อได๋ สิบ่ลื่นควมสวรรค์
แค่เคยฮักกัน มันกะคักแล้วผู้บ่าว
คนที่ฟ้าบ่แต่ง ฮักแฮง แพงอ้ายปานตากะซาง
กะบ่ได้อยู่เคียงข้าง กับเจ้า
คนฮักอ้ายหลาย แต่อ้ายบ่ฮัก สุดท้ายกะอกหักคือเก่า
ซาตินี้บ่แม่นของเฮา ให้อ้ายฮักเขา ตามคำสั่งดินฟ้า
(น้องขอเอาน้ำตา ส่งทางอ้ายเด้อจ้า ในฐานะ คนที่ฟ้าบ่แต่ง)
วาสนานางน้อง สมแต่สวนนาไฮ่
หมายอยากขี่ช้างใหญ่ ฮักอ้ายพญา
สมควรคาดบาดเจ็บใจ ตามสภาพคนดง คนป่า
บ่เคียด บ่ว่า ยินดีนำอ้ายกับเขา
