ฤดูกาลสิ้นสุดแล้วสองเราต้องร่ำลา
กาลครั้งหนึ่งเราต่างผูกมัดกันด้วยคำสัญญา
บอกว่าเราจะกลับมาพบกัน ที่ตรงนี้ในวันข้างหน้า
แต่วันนี้ฉันรอเธอตรงนี้แต่เธอไม่มา
ฉันเองเริ่มจะสงสัยทำไมเธอไม่มา
หรือคำสัญญามันไม่มีค่ามันไร้ซึ่งราคา
เป็นแค่ลมพัดผ่านล่วงเลย ล่องปลิว พริ้วและไหวไปตามเวลา
ที่ตรงนี้ฉันรอเธอตรงนี้แต่เธอไม่มา
เพราะฉันเองก็เฝ้ารออยู่ตรงนี้นานจนเข้าใจ
ว่าไม่มีสิ่งไหนควรค่าให้เสียเวลาเลื่อนลอย
ถ้าสัญญามีค่าเธอควรรักษาไม่ควรให้เสียเวลารอคอย คอย คอย เธอกลับมา
เพราะชีวิตมันสุดแสนสั้น ไม่นานก็ลา
เพราะอย่างนั้นฉันจึงต้องรักษาไว้ซึ่งเวลา
ไม่อาจรอหรือคอยตรงนี้ได้อีกต่อจากนี้
เธอลืมสัญญา
ที่ว่าเธอจะกลับตรงนี้แต่เธอไม่มา
เพราะฉันเองก็เฝ้ารออยู่ตรงนี้นานจนเข้าใจ
ว่าไม่มีสิ่งไหนควรค่าให้เสียเวลาเลื่อนลอย
ถ้าสัญญามีค่าเธอควรรักษาไม่ควรให้เสียเวลารอคอย คอย คอย ให้เธอกลับมา
เพราะชีวิตมันสุดแสนสั้น ไม่นานก็ลา
เพราะอย่างนั้นฉันจึงต้องรักษาไว้ซึ่งเวลา
ไม่อาจรอหรือคอยตรงนี้ได้อีกต่อจากนี้
เธอลืมสัญญา
ที่ว่าเธอจะกลับตรงนี้แต่เธอไม่มา
ฝากบอกคนที่ผ่านมาเจอข้อความฉันมาแล้วตามคำสัญญา
ที่ตรงนี้ฉันรอเธอตรงนี้แต่เธอไม่มา
