ฉันช่างโชคดี ที่มีเธออยู่ตรงนี้อย่างนี้
ไม่มีสิ่งใดจะดีกว่านี้อีก เธอว่ามั้ย?
ไม่เคยเข้าใจ ความรักที่ดีมันเป็นแบบไหน
จนได้มารักเธอทั้งหัวใจ
เธอทั้งหัวใจ
ดั่งพรหมลิขิตให้เราพบกันสักที
ดั่งนาฬิกาคู่เข็มนับวินาที
ที่อยากให้มีเธอข้างฉันอยู่อย่างนี้จนตาย
เธอได้เข้ามาเติมเต็มหัวใจพอดี
และมันดูเหมือนว่าเรารักกันได้ดี
แต่อยู่ดีๆ เธอก็บอกว่าเธอไม่รัก
**เหมือนว่าถูกฟ้าผ่า
ไม่มีแม้เพียงเมฆฝนเป็นสัญญาณ ให้ฉันเตรียมใจ
เหลือเพียงหยดน้ำตา
กับความอ้างว้างของคำสัญญาที่เธอเคยให้
ทิ้งมันเอาไว้ที่ตรงนี้**
ช่วยบอกฉันทีว่ามันไม่จริงใช่ไหม
ช่วยบอกฉันทีว่าที่เธอบอกแค่ฝันไปเท่านั้น
ให้ฉันได้มีโอกาสอีกครั้ง
แต่เธอน่ะอย่าเพิ่งจากไป
ขอเวลาอีกได้ไหม
ให้ฉันยังได้เตรียมใจ
ก่อนที่ปล่อยฝันต้องสลาย
บอกรักฉันแค่หลอกๆ
แม้มันจะไม่จริงสักครั้ง
**
(เหมือนว่าถูกฟ้าผ่า
เหมือนว่ามีน้ำตา
ฝนก็เทลงมา)
**