เราพบกันด้วยความบังเอิญ
แต่จากกันด้วยความตั้งใจ
ก็ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย
แค่คนเคยรักแล้วมันหมดใจแค่นั้นเอง
จำได้ว่าฉันเคยเป็นคนที่เธอ เคยบอกว่ารักกันจนหมดใจ
วันแรกที่พบกันฉันยังจำได้ดีเลยว่าสองเราเป็นอย่างไร
มันช่างสวยงาม (จับใจ)
ผ่านมานานแสนนาน (เท่าไร)
ภาพในวันนั้นยังตรึงติดใจเหมือนเมื่อวาน
ฉันยังจำมันได้ยันกลิ่นน้ำหอมที่เธอฉีด
จำ dress ที่เธอใส่ และจำดอกไม้ได้ทุกกลีบ
คนนี้แหละคืออีกครึ่งชีวิตที่ฉันนั้นตามหา
และเธอก็คิดแบบเดียวกันเลยเพ้อกันไปไกลเป็นฝั่งฝา
แต่เมื่อเวลายิ่งผ่านยิ่งทำให้รู้ฉันคิดผิด
ที่เอาชีวิตและหัวใจไปฝากเธอไว้แบบผูกติด
เพราะตอนสุดท้ายเธอเปลี่ยนไปความรักของเราเลยสู่ขิต
มันคือเวรกรรมล้วนๆ ไม่ใช่เลยพรหมลิขิต
ยอมรับความจริงเถอะพอเถอะพอเท่านี้
หยุดแกล้งทำดีอยากไปกับใครก็ไป
เราพบกันด้วยความบังเอิญ
แต่จากกันด้วยความตั้งใจ
ก็ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย
แค่คนเคยรักแล้วมันหมดใจแค่นั้นเอง
เธอไม่ต้องคิดกังวลว่าคนอย่างฉันจะขอร้องให้เธอกลับมา
แค่ไม่รักแล้วเข้าใจเธอไปได้เลยไม่ต้องฝืนไม่ต้องบอกลา
ไม่ต้องทำเป็นเสียใจ (ต่อไป)
ไม่ต้องมีเยื่อใย (อะไร)
เมื่อมีคนนั้นรอเธอกลับไปอย่าให้รอนาน
จะเพ้อเหี้ยไรนักหนาต้องเสียเวลามานั่งฟังอีก
จะแพล่มไปเพื่ออะไรแยกๆกันไปให้เรื่องมันจบดิ
จะทำเป็นบีบน้ำตาพร่ำพรรณนาเป็นทมยันตี
พอซะทีเถอะนะ baby please ในเมื่อเรื่องราวของเรามันเริ่มต้นขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจ
จะทำให้ตัวเองดูดีโทษคนนั้นคนนี้ไปเพื่อใคร
หัวใจเธอเคยมีเพียงแต่ฉันแต่วันนี้มีแต่เขาไง
อย่าบอกว่าเธอไม่เจตนา เมื่อเธอแอบกินมันแบบตั้งใจ
ยอมรับความจริงเถอะพอเถอะพอเท่านี้
หยุดแกล้งทำดีอยากไปกับใครก็ไป
เราพบกันด้วยความบังเอิญ
แต่จากกันด้วยความตั้งใจ
ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย
แค่คนเคยรักแล้วมันหมดใจแค่นั้นเอง
ยอมรับความจริงเถอะพอเถอะพอเท่านี้
หยุดแกล้งทำดีอยากไปกับใครก็ไป
เราพบกันด้วยความบังเอิญ
แต่จากกันด้วยความตั้งใจ
ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย
แค่คนเคยรักแล้วมันหมดใจ
ยอมรับความจริงเถอะพอเถอะพอเท่านี้
หยุดแกล้งทำดีอยากไปกับใครก็ไป
เราพบกันด้วยความบังเอิญ
แต่จากกันด้วยความตั้งใจ
ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย
แค่คนเคยรักแล้วมันหมดใจแค่นั้นเอง
