สมองชอบแพ้อารมณ์ ร้อยเหตุผลแพ้แค่ หนึ่งใจ จะมีสักวันไหม รักเธอแล้วไม่ต้องมีน้ำตา
เจ็บก็ยังรัก ก็ไม่รู้ว่าทำไม
เธอน่ะใจร้าย แต่ฉันก็ให้อภัย
*โกรธเธอยังไง ก็ต้องอ่อนไหวแค่เธอกอด
ไปไม่รอดจากเธอเลยสักที
**เธอมันคือที่ร้าย ชอบมาทำให้เสียใจ
แต่ก็เป็นที่รัก ที่ฉันขาดไม่ได้
สมองชอบแพ้อารมณ์ ร้อยเหตุผลแพ้แค่ หนึ่งใจ จะมีสักวันไหม รักเธอแล้วไม่ต้องมีน้ำตา
แหละในบางครั้ง เธอเหมือนสายลมเย็นใจ
แต่ในบางครั้ง เธอร้อนเหมือนไฟเผาใจ
(ซ้ำ*/**)