ฉันก็มีเธอคนเดียว ภาพก็คือเธอคนเดียว
ในทางข้างหน้าไม่มีใครมาเอี่ยว ฉันไม่เอาใครมาเกี่ยว
เพราะมีแค่เธอคนเดียว
แต่ว่าคำถาม คือ
ฉันอยากจะหารือ ลองเข้าไปถามดู มือกุมประสานมือ
ลองสักคำถามนึง
เพียงแค่เธอตอบมาหนึ่งฉันอึ้ง
เธอบอกว่าเธอไม่กลับบ้าน
เธออยากจะอยู่สักอาจ 5 (ปี)
อาจจะมี Plan ไปต่างชาติ
เธอจะส่งของดูต่างหน้า
ดูเธอยิ้มมีความสุขตอนอ้าปาก
เธอเล่าเรื่องที่อยากทำฟังแล้วอย่างบ้า เธอแม่งซ่าจัด
เป็นอีกบทสนทาที่คุยกันริมหน้าต่าง
เธอยังดูมีความสุขแม้ตอนตากผ้า
ใครจะกล้าขัด...
"Plan เธอแม่งบ้าจัด ลองถามที่บ้านยัง ให้ไปคนเดียว ชั้นยังไม่กล้าอะ
เธอไปคนเดียว เชี่ยเธอแม่งกล้าสัส ละแม่งแบบว่า"
"ถ้าหาก"
"ถ้าหากอะไร..."
"อ่อ ไม่มีอะไร.. "
ฉันยังไม่กล้าถาม คำถามนี้มันเก็บไว้อยู่ในใจมันจะคงดีกว่ามั้ย
เพราะว่ามันอาจจะเป็นเพียง เป็นคำถามที่งี่เง่า
ที่เราอาจจะกล้าถามแค่ตอนเมา เป็นคำถามของขี้เหล้า
ฉันก้คิดมากอีกจนได้
แต่ครั้งนี้ไม่คิดว่าทนไหว
เพราะที่ฉันยังสงสัย
"ในอนาคตที่เธอวาดมันมีชั้นอยุ่ตรงไหน"
และถ้าเกิดว่าเธอจะถามอนาคตฉันเป็นไง ฉันจะอยุ่ในที่เธออยากไป อยากทำ
แม้จะต้องเดินเพิ่มอีกเป็นสิบกิโล ถ้าคอนโดเธอถูกใจฉันพอใจจะทำ
ที่ที่เราเดินประจำ ที่ที่ทุกการกระทำจะมีเธอเพื่อสร้างความทรงจำ
เหมือนที่เราไปชะอำไง เธออย่าเข้าใจผิดไป
ฉันไม่อยากผิดใจ ผิดเธอ ผิดคำ
ปิดเธอ ออกจากความฝันที่ชั้นไม่มีสิทธิ์เจอ
อยากไปสิทธิ์ใคร สิทธิ์เธอ
ชั้นก็อยากจะอยู่กับเธอทุกที่แหละ อยากผ่านเรื่องราวไปกับเธอทุกที่
แต่บางทีทุกวันนี้มันแค่ทำไม่ได้
หลายร้อยเหตุผลที่มันทำไม่ได้ สำหรับชั้นมันไม่ง่าย
ฉันคงไม่มีสิทธิ์
เชิญเลย
"ไว้เราจะโทรมาหาแกบ่อยๆนะ"