มันคิดอะไรไม่ออก มันบอกผู้ใด๋บ่ได้
มันจุกตรงกลางหว่างใจ ของน้องเสมอ
กินข้าวบ่ได้ มีแต่ไห้มีแต่เพ้อ
ก็เพราะว่าเธอ มาพรากหัวใจน้องไป
ผู้บ่าวน้องสิแต่งงานแล้ว สิเอาแนวใด๋ไปห้ามน้อ
คอตกเต๊าะเซาะ นั่งน้ำตาคลอย้อยลงขี้ดิน
แฟนเก่าคือน้อง สิ่งที่ทำได้คือน้ำตาริน
นั่งตัดพ้อกับหมากถั่วดิน แล้วกะรินเหล้าขาวลงคอ
สะเทือนฮอดฟ้า ย้อนกลับลงฮอดดิน
นางฟ้าได้ยิน ยังตกใจที่น้องอกหัก
ท่านเทวดา คงรู้ว่าน้องเสียคนฮัก
เห็นน้องอกหักจึงหลั่ง น้ำตาลงมาเป็นฝน
**จอกนี้เป็นจอกสุดท้าย ขอให้แฟนของน้องไปดี
สมหวังกับฮักครั้งนี้ อย่าได้มีสิ่งใดหมองหม่น
ส่วนโตน้อง สิขอไปตามทางคนจน
ชาตินี้รักน้องปี้ป่น ชาติหน้าฮักน้องแหน่เด้อ
( ซ้ำ * , ** )