กูอยากให้ชีวิตมันเป็นดั่งใจ กูต้องถามใคร
สุดท้ายกูแม่งต้องเนรมิตเอง กูต้องถามใจ
ถามให้ชัดเจนก่อน สิ่งที่กูต้องการ
เป็นจุดหมาย ให้กูทะยาน ให้กูบินถลาไป
กูจะรอทางมาหา หรือว่าหาทาง
ใครจะช่วยกูแก้ไขได้ ในทุกสถานการณ์
อยากคำรามแบบราชสีห์ หรือว่าหมาคราง
อยากจะเป็นปลาเล็ก หรือปลาใหญ่ที่คอยสวาปาม
ต่อให้โลกแม่งสวยงาม เป็นไปตามที่กูน่ะต้องการ
แล้วใครที่แม่งต้องเป็นคนทำ ให้เห็นว่าฝันกูน่ะมีจริง
ต่อให้โลกแม่งสวยงาม เป็นไปตามที่กูน่ะต้องการ
แล้วใครที่แม่งต้องเป็นคนทำ ให้คนที่บ้านกูน่ะมีกิน
ถามหัวใจ ให้ลึกลงไป
ว่าท้ายที่สุด ชีวิตนี้เป็นของใคร
แล้วใย ต้องทำในสิ่งที่ฉันไม่ต้องการ
ใครที่กำหนด หรือเป็นระบบ
หรือเป็นกฎเกณฑ์ ที่ฉันไม่เคยเข้าใจ
แล้วใคร ให้ฉันเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยต้องการ
ทำไมต้องทำ ในสิ่งที่ฉันไม่เคยต้องการ
ทำไมต้องเป็น ในสิ่งที่ฉันไม่เคยต้องการ
ทนอยู่อย่างคนที่ไม่อยากเป็น แต่ไม่ลืมว่ากูยังเป็นใคร
บางทีต้องอยู่กับความจำเป็น แต่ก็อยู่เพื่อวันที่เป็นใจ
กูอยากจะหลุดจากวังวน ไม่ใช่ในจุดที่จำยอม
กูอยากเป็นคนที่เป็นคน ไม่ใช่คนที่รอใครประทานพร
จะอยู่ในที่ที่กูเช่า หรืออยู่ในที่ที่กูสร้าง
แล้วกูจะเชื่อในสิ่งที่ทำ หรือกูจะมัวเอาแต่พล่าม
กูจะมัวเอาแต่เศร้า หรือไปตามเป้าที่กูวาง
แล้วกูจะนั่งรอเงินเดือนเข้า หรือกูจะสร้างชื่อด้วยไรม์
ต่อให้โลกแม่งสวยงาม เป็นไปตามที่กูน่ะต้องการ
แล้วใครที่แม่งต้องเป็นคนทำ ให้เห็นว่าฝันกูน่ะมีจริง (กู)
ต่อให้โลกแม่งสวยงาม เป็นไปตามที่กูน่ะต้องการ
แล้วใครที่แม่งต้องเป็นคนทำ ให้คนที่บ้านกูน่ะมีกิน (กู)
ถามหัวใจ ให้ลึกลงไป
ว่าท้ายที่สุด ชีวิตนี้เป็นของใคร
แล้วใย ต้องทำในสิ่งที่ฉันไม่ต้องการ
ใครที่กำหนด หรือเป็นระบบ
หรือเป็นกฎเกณฑ์ ที่ฉันไม่เคยเข้าใจ
แล้วใคร ให้ฉันเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยต้องการ
ทำไมต้องทำ ในสิ่งที่ฉันไม่เคยต้องการ
ทำไมต้องเป็น ในสิ่งที่ฉันไม่เคยต้องการ
