ย่างเลาะบ้านไปหาผู้สาว
คนที่เฮาให้ฮักเบิดใจ
คนที่อ้ายยอมตายแทนได้
บัดได๋แท้เจ้าไป บ่เหลือขี้ไหง่
ย่างเลาะท่งเลาะท่าปาดน้ำตาเกาะฮั้ว
แนมไปทั่วมองบ่เห็นแม้แต่เงาเจ้าของ
ไปทางเขาเบิดแล้วทั้งสมงสมอง
ย้อนว่าใจเจ้าของบ่ลืมคำสัญญา
* เอาสาเด้อนาง ไปสาเด้อน้อง
ถึงอ้ายสิน้ำตานอง สองแก้ม
กะบ่เป็นหยัง
** ให้คนได้เว้าให้เขาได้ส่า
ว่าอ้ายเป็นผีบ้าถามทางหาฮัก
กะย้อนผู้ได๋เฮ็ดให้อ้ายเสียหลัก
เป็นบ้าย้อนความฮักตั้งหลักกะบ่ได้
ให้เขาเอิ้นอ้ายว่าบักบ้าบ่พอปัว
จั่งแมนมึงซั่วคักบักหัวใจ
เขาป๋าไปแล้วจนว่ามีฮักใหม่
กะยังบ่ไปไส โอ้ย..บักบ้าบ่พอปัว
อันว่าความฮักแท้มีแต่แม่ท่อนั้น
ฮักเสมอหมายมั่น่คือจั่งผู้สาว
คิดว่าไปได้ดี สุดท้ายแค่ชั่วคราว
คือจั่งคำผู้เฒ่าเพิ่นว่า
*เอาสาเด้อนาง ไปสาเด้อน้อง
ถึงอ้ายสิน้ำตานอง สองแก้ม
กะบ่เป็นหยัง
**ให้คนได้เว้าให้เขาได้ส่า
ว่าอ้ายเป็นผีบ้าถามทางหาฮัก
กะย้อนผู้ได๋เฮ็ดให้อ้ายเสียหลัก
เป็นบ้าย้อนความฮักตั้งหลักกะบ่ได้
ให้เขาเอิ้นอ้ายว่าบักบ้าบ่พอปัว
จั่งแมนมึงซั่วคักบักหัวใจ
เขาป๋าไปแล้ว จนว่ามีฮักใหม่
กะยังบ่ไปไส
โฮ..โฮ้..
**ให้คนได้เว้าให้เขาได้ส่า
ว่าอ้ายเป็นผีบ้าถามทางหาฮัก
กะย้อนผู้ได๋เฮ็ดให้อ้ายเสียหลัก
เป็นบ้าย้อนความฮักตั้งหลักกะบ่ได้
ให้เขาเอิ้นอ้ายว่าบักบ้าบ่พอปัว
จั่งแมนมึงซั่วคักบักหัวใจ
เขาป๋าไปแล้ว จนว่ามีฮักใหม่
กะยังบ่ไปไส
กะยังบ่ไปไส
กะยังบ่ไปไส
ฮะโอโอ่โอ้ว
โอ้ย...บักบ้าบ่พอปัว