ครอบครัวฉัน ครั้งหนึ่งเราเคยล้อมวงกินข้าวด้วยกัน
พ่อจากผมไปตั้งแต่ช่วงเช้าของวันจันทร์
ผ่านพ้นไปหลายวัน สิบปีแล้ว
พ่อรู้ไหม แม่แอบร้องไห้ทุกคืนไม่เคยหลับไหล
บ่นคิดถึงพ่อตลอดเวลาที่หายไป
พ่อหายไปแสนไกล ไม่มีวันกลับมา
พ่อจะรู้บ้างไหม แม่แกไม่ค่อยสบาย
แกป่วยเป็นโรคร้าย สังขารแก่ลงทุกปี
เหตุไฉนไยโลกทำไมใจร้ายอย่างนี้
อีกไม่นานแม่จ๋าก็ต้องจากลา
ลาลาลาลา ลาลาลาลา
ลาลาลาลา ลาลาลาลา
ตั้งแต่วัน ที่พ่อจากไปทุกสิ่งจากไปก็เริ่มจางหาย
ผู้คนรอบกายค่อย ๆ ห่างหายลาลับไป
เหมือนพ่อที่หายไป ไม่มีวันกลับมา
พ่อจะรู้บ้างไหม แม่แกไม่ค่อยสบาย
แกป่วยเป็นโรคร้าย สังขารแก่ลงทุกปี
เหตุไฉนไยโลกทำไมใจร้ายอย่างนี้
เกิดตั้งหลายดับสูญแล้วเพื่อจากลา
ลาลาลาลา ลาลาลาลา
ลาลาลาลา ลาลาลาลา
เดี๋ยวไม่นาน แม่ก็ตาย
ฉันก็ตาย ไปตามกัน
เมื่อลูกฉันโต เขาก็คงไม่ตามลงมา
วัฏจักรยังหมุนเวียน มีเจอกันมีอำลา
ทุก ๆ คน ล้วนต้องอยู่รอวันดับสูญไป
ลาลาลาลา ลาลาลาลา
ลาลาลาลา ลาลาลาลา