ลมที่พัดที่โชยเอากลิ่นหอมของฤดูกาล ที่พัดเอาแรงสะท้อนของความสงบ หมุนเวียนไหลผ่าน
เพียงหลับตาคราใดฉันคิดถึงใครคนหนึ่ง ที่เคยได้ฝัน ที่เคยได้ยืนมอง
เหมือนบทกลอนทีเขียนแต่ยังไม่จบ ซ้ำไม่ให้มันจบ
* วันเวลาได้ผ่านพ้นไปไกล ใจของฉันยังอยู่ที่เดิม
คืนและวันได้เปลี่ยนผันไปตามเวลา คอยนับคืนและวันพบเจอ
( * )
อ่อนไหวไปตามเวลา สะกดไว้แทบช่วงวันเวลา พอนึกย้อนมองกลับมา ผ่านไปแล้วเหลือเพียงชั่วคราว