วันใดที่เธอ ชื่นชมดอกไม้
ให้เผื่อข้างในใจ สักวันต้องล้มโรยรา
หากมีวันไหนที่เธอ แหงนมองบนฟ้า
ให้เผื่อใจหากฝนตกมา เมื่อสีครามต้องหายจางไป
อยู่กับวันนี้ที่ดี อยู่กับตอนนี้ที่มี
หากว่าวันไหนไม่เหมือนที่ตั้งใจ ให้กอดเก็บมันไว้ไม่เป็นไร
สุขใจก็ยิ้มออกมา แม้วันนึงคงต้องลา
สิ่งที่เหลือที่ต้องพบพาน ให้มันเป็นเรื่องของฤดูกาล
อยู่กับความจริง แต่ขอให้เธอฝัน
เหนื่อยก็แค่พักสักวัน ร้องไห้อีกครั้งเป็นไร
ดูแลชีวิตที่มี ให้เหมือนวันสุดท้าย
วันที่จะหายใจ ไม่รู้นานแค่ไหน
อยู่กับวันนี้ที่ดี อยู่กับตอนนี้ที่มี
หากว่าวันไหนไม่เหมือนที่ตั้งใจ ให้กอดเก็บมันไว้ไม่เป็นไร
สุขใจก็ยิ้มออกมา แม้วันนึงคงต้องลา
สิ่งที่เหลือที่ต้องพบพาน ให้มันเป็นเรื่องของฤดูกาล
สิ่งที่เหลือที่ต้องพบพาน ให้มันเป็นเรื่องของฤดูกาล
