ฝนในตอนเช้า ทำให้คิดถึงเธอจนในคืนนี้
มองดูหยดน้ำ สะท้อนเรื่องราวที่ผ่าน เธอกับฉัน
โอ้เจ้าหยาดฝน ฉันขออย่าให้เจ้าตกมาได้ไหม
เจ้าจงหลับไหล อย่าพึ่งรีบโปรยลงมา มันอ้างว้าง
เมื่อท้องฟ้าครื้ม วันและคืนของเราที่เคยมี ก็หวนมา
เมื้อท้องฟ้าร้อง ย้ำทุกความเจ็บช้ำในหัวใจ
เพราะเธอเป็นดั่งลมฝน ทำให้ท้องฟ้าได้เปลี่ยนไป
เพราะเมื่อเธอจะเลือนลางหายไป เดี๋ยวลมฝนก็มาใหม่
เปียกปอนไปด้วยภาพของเธอ
ฉันทำได้แต่ทนฝืน ให้ตัวเองเปียกปอนไป
ให้น้ำตาชะล้างความเสียใจ เมื่อลมฝนนั้นลาไป
อย่ากลับมาได้ไหม
เมื่อท้องฟ้าครื้ม วันและคืนของเราที่เคยมี ก็หวนมา
เมื้อท้องฟ้าร้อง ย้ำทุกความเจ็บช้ำในหัวใจ
เพราะเธอเป็นดั่งลมฝน ทำให้ท้องฟ้าได้เปลี่ยนไป
เพราะเมื่อเธอจะเลือนลางหายไป เดี๋ยวลมฝนก็มาใหม่
เปียกปอนไปด้วยภาพของเธอ
ฉันทำได้แต่ทนฝืน ให้ตัวเองเปียกปอนไป
ให้น้ำตาชะล้างความเสียใจ เมื่อลมฝนนั้นลาไป
อย่ากลับมา อย่ากลับมา
เพราะเธอเป็นดั่งลมฝน ทำให้ท้องฟ้าได้เปลี่ยนไป
เพราะเมื่อเธอจะเลือนลางหายไป เดี๋ยวลมฝนก็มาใหม่
เปียกปอนไปด้วยภาพของเธอ
ฉันทำได้แต่ทนฝืน ให้ตัวเองเปียกปอนไป
ให้น้ำตาชะล้างความเสียใจ เมื่อลมฝนนั้นลาไป
อย่ากลับมาได้ไหม…
