ราตรีมิด..ในฤดูหนาว ฉันเฝ้ามองดวงดาวส่องแสงประกาย
ดั่งคืนที่ฉันได้พบเรื่องราวในจดหมาย เรื่องราวของเด็กชายที่มีความฝัน
*เขาตัวคนเดียว..วนเวียนอยู่ตรงที่เก่า มีใครเห็นเขาหรือเปล่าในจิตใจนั้น
ไม่ได้สมบูรณ์แบบและเก่งทุกเรื่องเหมือนกัน โลกที่เปลี่ยนผันความฝันของเขาหล่นหาย
**ฉันจึงได้เรียนรู้ชีวิตจากจดหมาย..ไม่ต้องมีใครเข้าใจก็ได้
ฉันจะยิ้มและเติบโตบนโลกนี้ให้ได้ ถึงแม้ฉันจะต้องร้องไห้…แต่แค่นี้สบาย
/*
ราตรีมืดมิด..ใกล้รุ่งเช้า ไม่มีดวงดาวส่องแสงประกาย
ฉันจึงได้พบ..ว่าเรื่องราวในจดหมาย เรื่องราของเด็กชาย ก็คือตัวฉันในคืนที่เดียวดาย
