เพราะไม่ได้เจอกันนาน
จนสองเรากลายมาเป็นคนคอย
เพราะเรานั้นไกลกัน ใจดวงน้อย
คอยคิดถึงเธอทุกวี่วัน
เธออยู่ตรงนั้นเป็นอย่างไร
ไม่มีอยู่ฉันอยู่ไกล้ๆ
และเธอยังคงคำนึงถึงกันอยู่ใช่ไหม
ถึงแม้ไม่รู้ว่านานเท่าไร
จนกว่าเราสองจะพบเจอ
แต่ฉันนั้นยังรอคอยเสมอ
ไม่มีวันจะต้องเสื่อมคลาย
อยากเจอเธอแทบจะตาย ไม่มีเธอข้างๆกาย
ยังจดยังจำทุกคำสัญญาที่กล่าวไว้
เธอคิดถึงฉันคนเดียวได้ไหม
เป็นคนที่เธอไว้ใจได้ไหม
ฉันขอสัญญาไว้ด้วยหัวใจ
จะไม่ทำให้เธอนั้นต้องเสียใจ
ทั้งกายและใจมอบให้เธอไว้
จะไม่เหลียวแลแม่หญิงอื่นใด
มีเธอคนเดียวที่ฉันห่วงหากว่าใคร
แม้นานเพียงใดฉันก็จะรักษาเธอเอาไว้..จากนี้ไป
ในยามใดที่นึกถึงคำสัญญา
ใจฉันร้อนรนแทบจะอยากบินไปหา
อยากจะพบเธอเร็ววัน อยากจะกอดเธอหนักหนา
กลัวเธอจะเหงา เธอจะเฝ้าคอยห่วงหา
หากว่าเธอมีเวลา เเค่กดเบอร์ Call มาหา
แม้นานวัน อยากให้รอฉันสักครา
แม้นยามใดฉันริอ่านผิดสัญญา
ขอให้ฟ้าจงลงโทษฉันคนนี้อย่างหนักหนา
เธอคิดถึงฉันคนเดียวได้ไหม
เป็นคนที่เธอไว้ใจได้ไหม
ฉันขอสัญญาไว้ด้วยหัวใจ
จะไม่ทำให้เธอนั้นต้องเสียใจ
ทั้งกายและใจมอบให้เธอไว้
จะไม่เหลียวแลแม่หญิงอื่นใด
มีเธอคนเดียวที่ฉันห่วงหากว่าใคร
แม้นานเพียงใดฉันก็จะรักษาเธอเอาไว้
มันอยากจะเจอ มันคิดถึงเธอ
และนอนละเมอ หลับฝันว่าเราได้อยู่ด้วยกัน
ทุกคืน ทุกวัน ได้อยู่ด้วยกัน และในตอนนั้น
ก็มีความสุขกายใจ ไม่มีผู้ใด เข้ามาร่ำไร
เข้ามาทำร้ายให้เราต้องจากกันไป จากกันไกล
ได้แต่ภาวนา ว่าไม่ร้างลา ไม่ให้เราสอง
แยกทางต้องจากกันไป
ไม่ไปไหนไกล ใต้คืนแสงจันทร์
มีเราเท่านั้น นั่งมองและสบตากัน
แก้วตาของฉัน ชั่งน่ารักจัง
ได้อยู่ด้วยกัน ตราบชั่วนิรันดร์ ชั่วนิรันดร์
เธอคิดถึงฉันคนเดียวได้ไหม
เป็นคนที่เธอไว้ใจได้ไหม
ฉันขอสัญญาไว้ด้วยหัวใจ
จะไม่ทำให้เธอนั้นต้องเสียใจ
ทั้งกายและใจมอบให้เธอไว้
จะไม่เหลียวแลแม่หญิงอื่นใด
มีเธอคนเดียวที่ฉันห่วงหากว่าใคร
แม้นานเพียงใดฉันก็จะรักษาเธอเอาไว้..จากนี้ไป
