กลุ้มใจจริงๆ รักผู้หญิงหญิงก็ไม่สน
เรามันคนจน แม่น่ามน จึงไม่มอง
เราคนจน ไร้เงินไร้เงินไร้ทอง
สาวเขาไม่มอง เพราะเราจน กระเป๋าแบน
คนรวยรวย เขาคงซื้อน้องด้วยเงินแสน
เรามันคนจน คงไม่ได้น้องเป็นแฟน
คนมีเงิน เขาขี่รถเบนซ์รถแวน
เราขี่หลังควาย ตามท้องนามันน่าขำ
ฝนตกมาต้องไถนา ทำนาหน้าดำ
งานจะหนักไม่หวั่น ทำทั้งวันแต่เช้ายันค่ำ
ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน ทำเรื่อยไปไม่บ่นสักคำ
โธ่เอยเวรกรรม ไม่ทำก็ไม่มีกิน
โอ้โชคชะตา วาสนาเราเกิดมาจน
คิดขึ้นมา น้ำตามันไหลริน
จะมีสาวใดสนใจรักไม่สูญสิ้น
ขอเป็นทาสเธอ จะรักเธอ เพียงคนเดียว.
