ช่างเหมือนสายลมที่ดูเบาบาง
แต่มันหนักหนาเหลือเกิน
พยายามหลายครั้งที่ทำเป็นเมิน
ต้องทนแบกรับไว้อย่างนี้
บังคับให้ฉันนั้นคอยทำตาม
อย่างที่คุณวาดฝันไว้
ขีดเขียนเรื่องราวให้ฉันเดินไป
ต้องแบกความหวังของคุณแบบนี้
โปรดฟังฉันก่อนได้ไหม (ฟังฉันก่อนได้ไหม)
จงตั้งใจฟังได้ไหม (เอานะตั้งใจฟัง)
พอนะพอ หยุดสักที หยุดความคิด นี้สักที
หยุดบังคับ กันเสียที หยุดปิดกั้น ฉันสักที
ปล่อย ฉันให้ทำอย่างที่ต้องการ
ให้ฉันทำ ดั่งใจหวัง อย่าฉุดรั้ง ชีวิตฉัน
ให้ฉันเดิน ตามความฝัน ที่ฉันหวัง ที่ต้องการ
โปรด อย่ามาคาดหวังอะไรกับฉัน
ปล่อยฉันให้ได้ทำตามใจ
เก็บความหวังดีของคุณไว้เลยจะได้ไหม
ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไร
แค่มองดูกันในวันที่ไปถึงจุดหมาย
แม้ทางข้างหน้าจะโหดร้าย สักเท่าไร
ปล่อยให้ฉัน ทำตามฝัน สิ่งเหล่านั้น อย่างที่ใจฉันหวัง
ปล่อยไปได้ไหม อย่าขัดขวาง อย่ากักขัง
อย่าฉุดรั้ง ปล่อยให้ฉันบินไป
พอนะพอ หยุดสักที หยุดความคิด นี้สักที
หยุดบังคับ กันเสียที หยุดปิดกั้น ฉันสักที
ปล่อย ฉันให้ทำอย่างที่ต้องการ
ให้ฉันทำ ดั่งใจหวัง อย่าฉุดรั้ง ชีวิตฉัน
ให้ฉันเดิน ตามความฝัน ที่ฉันหวัง ที่ต้องการ
โปรด อย่ามาคาดหวังอะไรกับฉัน
ปล่อยฉันให้ได้ทำตามใจ
พอสักที เถอะโว้ย
พอนะพอ หยุดสักที หยุดความคิด นี้สักที
หยุดบังคับ กันเสียที หยุดปิดกั้น ฉันสักที
ปล่อย ฉันให้ทำอย่างที่ต้องการ
ให้ฉันทำ ดั่งใจหวัง อย่าฉุดรั้ง ชีวิตฉัน
ให้ฉันเดิน ตามความฝัน ที่ฉันหวัง ที่ต้องการ
โปรด อย่ามาคาดหวังอะไรกับฉัน
ปล่อยฉันให้ได้ทำตามใจ
อย่ามาคาดหวังกับฉันได้ไหม
ปล่อยฉันให้เดินก้าวไป
อย่าขวางทางเดินได้ไหม
ปล่อยฉันให้เดินก้าวไป
อย่ามาคาดหวังได้ไหม
