มันก็หลายปีที่เราได้แยก ที่เราต้องห่างไม่ได้พบกันสักครั้ง
อยู่ๆก็มา เธอส่งข้อความมาให้ฉันว่าเราเจอกัน มาพบกันบ้างได้รึเปล่า
ได้เจอหน้าเธอ เลยย้อนไปในวันนั้น
ย้อนไปในวันที่เรายังรักกันยังหวานอยู่
เคยถ่ายรูปกันมากมายเท่าไหร่ก็ไม่รู้
รู้แค่ว่ามีเธออยู่ด้วยกันแล้วสุขใจ
แล้วลองมามองดูตัวฉันเองในวันนี้
ดูคนที่หัวใจมันว่างเปล่า
ไปทำใครเขาให้ต้องเจ็บปวด ให้รวดร้าวด้วยเรื่องต่างๆ ฉันก็เย็นชามาตั้งแต่วันที่เธอลาไป
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว มันนานมาแล้วไม่เอาน่ะ
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด ฉันไม่ได้คิดถึงแทบบ้า
ที่ฉันเหมือนร้องไห้เพราะ Dolce&Gabbana
ของเธอลอยมาทำให้ใจคิดเรื่องอดีต
ควรทำเช่นไร จะพูดเรื่องใดไม่ให้เขิน
ไม่เจอนานเกินไปสนิทคงไม่ไหว
เธอน่ารักจัง พูดแค่ในใจ
เพราะพูดออกไปเธอคงว่าใจไม่ตรงกับปาก
ไม่เชื่อสายตา ผ่านมาไม่เคยไม่เคย
ช็อคเธอไปเลย หยิบบุหรี่มาจากไหน?
ฉันก็แค่อึ้งนิดหน่อย แค่ไม่ได้เศร้าเสียใจ
เพราะคนเราคงเปลี่ยนไปบ้างเป็นเรื่องธรรมดา
แล้วลองมามองดูตัวฉันเองในวันนี้
ดูคนคนนี้ที่มันไม่สลด
ไปหลอกใครเขาให้เขาต้องเกลียด เกลียดจนหันหลังให้จนหมด
น้ำตาสักหยดไม่มีเท่าตอนที่เธอลาไป
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว มันนานมาแล้วไม่เอาน่ะ
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด ฉันไม่ได้คิดถึงแทบบ้า
ที่ฉันเหมือนร้องไห้เพราะ Dolce&Gabbana
ของเธอลอยมาทำให้ใจคิดเรื่องอดีต
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว มันนานมาแล้วฉันมูฟออน
ฉันไม่ได้คิดถึงหรอกนะ ฉันไม่เอาแล้วเรื่องเมื่อก่อน
ที่ฉันนั้นร้องไห้เมื่อกี้เพราะได้กลิ่นน้ำหอม
ของเธอเลยยอมให้หัวใจคิดเรื่องเก่าๆ
แค่ความทรงจำนั้นแวบมา
ความสุขมหาศาลนานมาแล้ว
เมื่อเราได้มองจ้องในตา ที่ย้อนมาคืออดีต
ไม่ได้จะรีเทิร์นไปคบกับเธอสักหน่อย
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว มันนานมาแล้วไม่เอาน่ะ
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด ฉันไม่ได้คิดถึงแทบบ้า
ที่ฉันเหมือนร้องไห้เพราะ Dolce&Gabbana
ของเธอลอยมาทำให้ใจคิดเรื่องอดีต
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว ไม่ได้รักเธอสักหน่อย
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด ไม่ได้คิดถึงบ่อยๆ
เพราะถ้าฉันนั้นกลับไปคิด เดี๋ยวก็คงเรียบร้อย
ซ้ำรอยตัวเองโดนเธอทิ้งไปหัวใจทลาย