ฟ้ายามฝนพรำ คงไม่งดงาม
ถ้าพายุไม่พัดพาจากไป
น้ำตาที่ไหลริน
ทำให้หัวใจได้ระบาย
และปล่อยให้วันพรุ่งนี้ได้เริ่มใหม่
เพื่อทบทวนวันที่ผ่านไป
ใครมาทำให้เสียใจ
ก็ลืมเขาไปได้ไหม
และปล่อยให้ฉันได้คอยปลอบ
ปลอบให้น้ำตาเธอจางไป
ปล่อยให้หัวใจเธอเริ่มเปลี่ยนแปลง
จนกว่าเธอแข็งแรงพอ จะพบฟ้าที่งดงามฉันจะอยู่ข้างเธอ
แค่มีน้ำตาเธอไม่ได้อ่อนแอ แต่แค่ยังอ่อนแรง
ทุกคราที่เสียใจ เธอแค่ร้องออกไป
และปล่อยให้วันพรุ่งนี้ได้เริ่มใหม่
เพื่อทบทวนวันที่ผ่านไป
ใครมาทำให้เสียใจก็ลืมเขาไปได้ไหม
แล้วปล่อยให้ฉันได้คอยปลอบ
ปลอบให้น้ำตาเธอจางไป
ปล่อยให้หัวใจเธอเริ่มเปลี่ยนแปลง
จนกว่าเธอแข็งแรงพอจะพบฟ้าที่งดงามฉันจะอยู่ข้างเธอ
ลบเลือนจางไป
ทุกวันเลวร้าย รักที่เจ็บใจ
ก็ทิ้งมันไปไว้ข้างหลัง
