กี่ครั้ง ที่ต้องเหงา
กับลมหนาว ที่ผ่านและพัดมา
ทำให้ฉัน ได้รู้ว่า
ลมหนาวและความเหงาคู่กัน
ลมหนาว คอยบอกฉัน
ว่าเรานั้น ได้จากกันแสนไกล
เป็นฤดู ของความอ่อนไหว
ลมหนาวมาเมื่อไรก็ต้องเหงา
หน้าไหนฉันก็ไม่แพ้
มาอ่อนแอก็เพราะหน้าหนาว
มันต้องเหงาต้องทรมานไปอีกนานไหม
กี่ปีที่ฉันต้องแพ้
ให้ความเหงาใจ
จะปีไหนก็แพ้ลมหนาวที่ผ่านพัดมา…(กี่ปีแล้วที่ฉันเหงาใจเพียงคนเดียว)
นานแล้ว ที่ห่างกัน
เวลานั้น ฤดูที่แสนเศร้า
คำร่ำลา ในคืนเหน็บหนาว
ชีวิตก็เงียบเหงาจากวันนั้น