เนื้อเพลง หนุ่มน้อย EBOLA
เขาเดินเข้าออกในซอยทุกวัน
เพื่อนฝูงทุกคนต่างรักใคร่เขา
ทุกทุกตอนเช้าแต่งตัวไปเรียน
ไม่เคยจะเกจะขาด
พ่อแม่ภูมิใจมีลูกผู้ชาย
เอาการเอางานเอาเรียน
ก็ชีวิตนี้ดั่งไม้ใกล้ฝั่ง
หวังพึ่งพาลูกชายคนเดียว
โอโอ เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
โอโอ เจ้าเด็กหนุ่มของแม่
ตกเย็นเลิกเรียนกลับบ้านตามเคย
ห้อยโหนรถเมล์อย่างเก่า
นึกถึงกับข้าว บนจานใบเก่า
มีแม่กับพ่อล้อมวง
แต่แล้วทันใด โลกมืดดับไป
มีสัตว์ร้ายมองดูคล้ายว่าเป็นคน
ทำร้ายร่างกาย รุมตีจนตาย
แล้วสลายร่างหายในหมู่คน
โอโอ เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
โอโอ เจ้าเด็กหนุ่มของแม่
**
พ่อแม่รู้ข่าวร้ายร่ำร้องแทบวางวาย
กลิ้งเกลือกลงกับกองเลือดของลูก
ลูกฉันทำอะไร เขายังไม่ควรตาย
หนุ่มน้อยผู้มีอนาคตไกล
แค่สีเสื้อไม่เหมือนคำสอนแต่ปางไหน
นี่สีใครนั่นสีมึง นี่สีกู
ความหวังพังทลายแต่นี้จะอยู่อย่างไร
เพราะหัวใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย
หนุ่มน้อยต้องตายเพื่ออะไร . .
รักลูกหาสิ่งใดมาเท่า
เลี้ยงเจ้ามาจนเป็นยายแก่ตาเฒ่า
ห่มผ้าห่ม หานิทานมาเล่า
เพียงหวังในสักวันเห็นปริญญาเจ้า
น้ำตารินคาเบ้า ใจสลายทันใด
มันฆ่าลูกพ่อสังเวยศักดิ์ศรีจัญไร
บูชาความตายให้สถาบันใคร
แล้วพระเจ้าของมึงต้องการสิ่งนี้ทำไม
ลูกที่พ่อหวังใจ แม่หวังพิง
ณ บัดนี้ฝันทะลายพังภินท์
อนาคต กลบฝังดิน
เหลือแค่ร่างหนุ่มน้อยหลังจากที่พวกมันยิง
เรื่องจริงของค่านิยมสีเลือด ปรากฎการณ์ผีเสื้อ
ฆ่าและฟันไม่เลือก ทำสิ่งนี้ไปเพื่อ?
เพราะสังคม เพราะเพื่อน เพราะปลูกฝังความเชื่อ
เพราะซาตาน ผีห่า ฆ่ากันเพราะสีเสื้อ
( ** )
ลูกพ่อ . .
น้ำตารินคาเบ้า ใจสลายทันใด
มันฆ่าลูกพ่อสังเวยศักดิ์ศรีจัญไร
บูชาความตายให้สถาบันใคร
แล้วพระเจ้าของมึงต้องการสิ่งนี้ทำไม
เรื่องค่านิยมสีเลือด ปรากฎการณ์ผีเสื้อ
ฆ่าและฟันไม่เลือก ทำสิ่งนี้ไปเพื่อ?
เพราะสังคม เพราะเพื่อน เพราะปลูกฝังความเชื่อ
เพราะซาตาน ผีห่า ฆ่ากันเพราะสีเสื้อ
ตั้งแต่บัดนี้ไม่มีอีกแล้ว
เด็กหนุ่มคนดีประจำซอย
พ่อแม่ก็หายครอบครัวสลาย
ไม่ช้าไม่สายทุกคนก็ลืม
