คิดไปไกลเข้าข้างตัวเอง
และหวังไปจนเกินตัว
หน้ามืดตามัวไม่ฟังใคร
ฝันละเมอ ลมๆแล้งๆ
โดยที่ไม่รู้ว่าต้องเผื่อใจ
ว่าตอนสุดท้ายจะต้องเจ็บ
แต่เมื่อรู้ความจริง ก็ได้แต่ยืนงง
มันชั่งน่าสมเพชใจสิ้นดี
โดนเข้าสักทีมันเป็นไง
ถ้าหากวันนั้นเจียมตัว..ไม่แอบเกินเลย
เหตุการวันนี้..คงไม่เลวร้าย
มันช่างน่าอาย..เสียไม่มี
มันผิดที่..คิดว่าเราสนิทกัน
ก็เก็บไปฝัน..ว่าเธอจะมีใจ
ฉันก็คิดได้เพียงเท่านั้น
แต่ในวันนี้..ฉันเองก็ได้รู้
ว่าที่สุดแล้ว..คงไม่มีวัน
ที่ผ่านมา..เธอไม่เคยมีฉันในสายตา
มันผิดที่ฉันเอง
บังอาจไปรักเธอ
มันผิดที่คิดเอาเองอยู่คนเดียว
(ไม่อาจจะโทษใคร) (ไปไกล)
ต้องจุกกับน้ําตา
ให้มันเจ็บแค่ฉัน
ส่วนเธอนั้นไม่เกี่ยว
มันเป็นความผิดของฉันคนเดียว
ขอโทษที่ฉัน..รู้เท่าไม่ถึงการณ์