แด่โลกอันโหดร้าย
ผู้คนไม่มีหัวใจ
หรือฉันเปราะบางเกินไป
มีเพียงแค่ฉันที่ฟ้าให้ฝนมากระหน่ำในหัวใจ
ความเดียวดายบนโลกแสนกว้างใหญ่
ทำไมก็ไม่รู้
ภาวนาให้ฝนโปรยปรายในหัวใจ
เป็นน้ำตาคอยรดให้ใจได้เบ่งบาน
ภาวนาให้มีใครสักคนเข้ามา
ขอแค่นี้ได้ไหม
*อยู่คนเดียวฉันคงจะเหงา
มาอยู่ด้วยกันสักวันได้ไหม
ถ้าเธอไม่ว่าอะไร
อยากอยู่กับเธอให้นานนาน
เดินคนเดียวมันเหงา
มาเดินข้างกันสักวันได้ไหม
ไม่ว่าจะเป็นเมื่อไร
อยู่ด้วยกันได้ไหม
BE MY WHENEVER
แด่ลมและดอกไม้
เบ่งบานพัดพาร่วงไป
เหลือไว้เพียงห้วงเวลา
มีเพียงแค่ฉันตรงนี้ที่ยังติดอยู่ในความเงียบงัน
ความเดียวดายบนโลกแสนกว้างใหญ่ทำไมก็ไม่รู้
ภาวนาให้ยามราตรีมีแสงดาว
ส่องสกาวคอยนำทางใจที่มืดมิด
ภาวนาได้ชิดใกล้เพียงใครสักคน
ขอแค่นี้ได้ไหม
ซ้ำ *
อาจเป็นเพราะความเหงา
ที่ทำให้เราได้เจอกัน
ทุกสิ่งในตอนนี้มันคงจะดียิ่งกว่าฝัน
ถ้าฉันได้มีเธอ
ซ้ำ *
ภาวนาให้ยามทิวามีสองเรา
ภาวนาให้ยามราตรีมีแสงดาว...
