ค่ำคืนฟ้าสกาว มวลหมู่ดวงดาวแข่งกันพร่างพราวทอแสงส่อง
ระยิบระยับเรืองรอง ต่างลอยละล่องในท้องนภาราตรีกาล...
ลมดึกมาต้องกายฉัน
หวนคิดถึงวันเราเคียงข้างกันชมดารา
ห่มผ้าคลายหนาวพร้อมคำสัญญา
รักมั่นดินฟ้าพี่หวงและหาแม่ยอดวงใจ
วันเดือนเคลื่อนไป พ.ศ. ใหม่ผ่านผัน
คนบอกรักกันเขานั้นไปอยู่ที่ใด
ทุกเทศกาลปีใหม่สงกรานต์ก็เงียบหาย
ทิ้งให้รอเรื่อยไปใยไม่ใส่ใจรักเรา
วาเลนไทน์ก็ปล่อยให้เหงา
สงกรานต์ก็เศร้าอยู่ทุกปี
หน้าฝนมันร้าวฤดี ฟ้าร้องทุกทีไม่มีใครคอยปลอบขวัญ
ถึงลอยกระทงคงมีแต่จันทร์
อยู่เป็นเพื่อนกันทั้งคืน หลายคู่ควงแขนชูชื่น
เราได้แต่ยืนหลบหน้าน้ำตาแอบไหล
มันช้ำทรวงในหัวใจจะขาดถึงหน้าหนาว
ลมเย็นพัดมาเบาๆยิ่งคิดถึงเขาที่จากลา
จวนจะผ่านพ้นปี ไม่มีวี่แววจะคืนมา
สัญญาดวงดาวช่างไร้ค่า โอ้อนิจจาสัญญาลวง
(*/**/ ***)
สัญญาดวงดาวช่างไร้ค่า โอ้อนิจจาสัญญาลวง
